تابستان بوشهر فصل جمبوست. درختی سازگار با شوری وکم آبی، با میوه ای زیبا و البته طعمی گس شبیه خرمالو دارد. اما برای درمان دیابت عالیست. این میوه سالیانه ۳۰ میلیون دلاربرای اندونزی درآمد ارزی دارد
اما شوربختانه در ایران هنوز تجاری نشده است
متأسفانه توسعه بیمارگونه کشاورزی یعنی مدیران نابلد و سیستم ناکارآمد درجایی مثل بوشهر باکشت بی ضابطه گوجه و خربزه و هندوانه مردابی ساختندبرای بلعیدن آب‌های زیرزمینی اما ازاین ظرفیت‌های درآمدزا و اشتغالزا غافل شدند و چشم برآن بستند.
هم اکنون درخت جمبو در برخی از منازل و پارک‌ها و ادارات بوشهر وجود دارد، درختی بسیار ستبر و همیشه سرسبز و مقاوم به شوری و کم آبی است.
اینها بخشی از راه حلهای اشتغالزایی با درختان کم آب بر، مقاوم به خشکی و شوری و سازگار با اقلیم میوه های درخت جمبو است.
محصولات متنوعی که از درخت بهشتی و همیشه سبز جمبو که در استان بوشهر و بویژه شهر بوشهر به عنوان فضای سبز از دیرباز استفاده شده است. درخت جمبو اصالتی شبه قاره ای دارد و هم اکنون هند بزرگترین صادر کننده جمبو و فراورده های آن است. خواص اثبات شده جمبو در درمان دیابت موجب شده که جمبو محصولی پر استفاده در بازارهای جهانی باشد.
این درخت بسیار مقاوم به کم آبی و گرما بوده و همیشه سبز است. در ایران با وجود داشتن مناطق مستعد؛ هنوز این محصول تجاری نشده و البته صدها اصله از این درخت در پیاده روهای شهر بوشهر وجود دارد که بسیار پر بارند اما محصول آنها در پیاده رو به زباله تبدیل می شود.
ظرفیت ها و قابلیت های مان را نه می شناسیم و نه از آنچه دیگران تبدیل به اشتغال و تولید و ثروت کرده اند الگو می گیریم.
دشت‌های استان بوشهر با مصرف آب‌های زیرزمینی برای کشت هندوانه، خیار و گوجه فرنگی در تنش آبی شدید به سر می برد و بحرانی است.
