کشاورزی سودآور یعنی کشاورزی کم وسعت بهره ور که در عصر تغییرات اقلیمی برای پایداری سرزمین ضروری است اما مهمترین پیامد آن این است که این فعالیت‌ها سرزمین را از استراتژی بقا به سوی یک استراتژی معیشت و امنیت غذایی بادوام و فقرزدا تبدیل می کند. علاوه بر آن بهبود دسترسی به آموزش عالی و آموزش حرفه ای را برای زنان جوان با ایجاد زنجیره امن در علوم کشاورزی شکاف آرزوها را پر می کند.
بهبود امنیت اجتماعی، زیرساخت های روستایی، مکانیزاسیون و دسترسی به بازار؛ و حمایت از فرصت های معیشتی غیرکشاورزی برای ایجاد درآمدی که مجدداً در کشاورزی سرمایه گذاری می شود راه‌هایی است که باید طی گردد.
مگاجیت شارما (اتحاد بین‌المللی زیست‌شناسی و CIAT) در یک پژوهش چند وجهی به مطالعه چالش خروج جوانان از بخش کشاورزی در هند، کنیا، پرو، تونس و زیمبابوه پرداخت. شارما همچنین یافته‌های روایتی در مورد عدم حضور جوانان در گروه‌های کشاورزان را نیز مد نظر قرار داده و از بینش حاصل از مصاحبه در مورد تجربیات کشاورزی جوانان استفاده کرد.
در این پژوهش از جوانان خواسته شد تا مزرعه، گروه جمعی، محیط، عاملیت و عمل ایده آل خود را در زمینه های اکواکولوژیکی تصور کنند.
یافته‌ها نشان داد که جوانان تشخیص می‌دهند که اگرواکولوژی ارزش‌های ذاتی و ابزاری دارد. ارزش ذاتی آن شامل افزایش بهره وری از طریق تنوع و مدیریت منابع آب و خاک، ایجاد شغل و افزایش درآمد است. و ارزش ابزاری آن در حفظ اکوسیستم های طبیعی از طریق تلاش های جامعه و خرد جمعی است که از مراقبت از محیط زیست، حفظ بهره وری کشاورزی و منابع طبیعی و منابع آب حمایت می کند.
این پژوهش نشان داد که نقش های جنسیتی، سن، تحصیلات و ثروت بر مشارکت در سیستم های کشاورزی تاثیر می گذارد.
به عنوان مثال، بیشتر زنان در مقایسه با مردان حیواناتی با ارزش اقتصادی کمتر مانند مرغ و بز به صورت سنتی و بدون دسترسی نظام مند به بازار و زنجیره اقتصادی پرورش می‌دهند.
اگر شبکه ای از کشاورزان جوان ایجادشود تا جوانان چالش‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، فرصت‌ها را در سیستم‌های ترکیبی محصول و دام شناسایی کنند، و استراتژی‌هایی را توسعه دهند که اثرات اجتماعی و اقتصادی شیوه‌های مختلف دام را متعادل کند؛ یک راه رو به جلو است.
این پژوهش همچنین نشان داد که در حالی که چالش ها متفاوت است، آرزوهای مردان و زنان جوان یکسان است.
در حالی که فرصت‌ها برای مشارکت و چالش‌ها در طول زنجیره ارزش کشاورزی بر اساس جنسیت متفاوت است، آرزوهای مردان و زنان جوان در این حوزه مشابه است. این نشان می‌دهد که وظیفه دولت‌ها دادن فرصت‌ها و امکانات عادلانه برای مشارکت است.
زیرساخت ها و حمایت های نظارتی، آموزش مناسب در شیوه های کشاورزی، راه حل های جنسیتی برای افزایش دسترسی به زمین و آب، تجهیزات کشاورزی، حمایت مالی و شبکه های قوی بازار فرصت های بیشتری را برای مشارکت جوانان دختر ایجاد می کند.
پژوهشهای زیادی انجام شده که نشان می‌دهد راه حل عبور از بحرانها از آب تا غذا؛ راه حلهای اجتماعی در کنار آموزش‌های حرفه ای است.
