از تاجگردون بیاموزید

سپهر سیاسی ایران در سه دهه گذشته گرفتار ولنگاری، روزمرگی و جنگ و دعواهای حزبی و طیفی برای رسیدن به قدرت است و مدعیان حزبی در ایران همواره در این راه، تندروانه و تمامیت خواه در حرکت‌اند.

سهم‌خواهی احزاب امری مرسوم در دنیای سیاست بوده اما مهم است که این سهم‌ها به چه اشخاصی با چه شاخص‌هایی داده شود. اصولاً در ایران که احزاب به شکل رسمی با کارکرد حقیقی حزبی وجود ندارد و صرفاً وابسته به انتخابات است، این سهم‌خواهی‌ها همواره با لابی گری و فشارهای جریانات سیاسی و کانون‌های قدرت همراه بوده و غالباً گزینه‌هایی ضعیف و ناکارآمد و البته وابسته به کانون‌های قدرت و ثروت بر مسندهای مهم نشانده است.

احزاب و جریانات سیاسی هنگام سهم خواهی با رویکرد طیفی و باند بازی، حلقه پیرامونی و یاران غار و حامیان مالی خویش را به منصب رسانده و ارمغان این آوردگاه وضعیت بغرنج و اسفناک امروز ایران است که سهم اصلی وضع موجود همانا سیاسیون از چپ و راست و… می باشند.

احزاب هم در بزنگاه تأیید صلاحیت‌ها برای انتخابات هم در آزمون تأییدی برای کابینه و مناصب کلان دچار مشکل‌اند که مهمترین عامل آن پای‌فشاری بر گزینه‌های تکراری برچسب دار و دارای کارنامه و عملکرد ناموفق و البته همراه با تندروی است و هیچ‌گاه نتوانسته‌اند نیرو پروری، شایسته گزینی و گردش نخبگانی را رقم بزنند و این در حالی است که هرگاه گزینه‌های تازه به میدان آمده، با اقبال عمومی همراه گشته است.

غلامرضا تاجگردون پس از کسب اعتماد مردم و تداوم حضورش در بهارستان، در روندی سیاسی اعتبار نامه‌اش رد شد و بهارستان را ترک کرد، اما گرفتار حواشی نشد و بردبارانه و هوشمندانه سکوت کرد و دوباره وارد بهارستان شد و باز ریاست کمیسیون برنامه و بودجه را به دست گرفت و سپس در کارزار ریاست جمهوری چهاردهم، شفاف و قاطع از دکتر پزشکیان حمایت و برای او سنگ تمام گذاشت. او در حالی که گمانه‌ها از ریاستش بر سازمان برنامه و بودجه خبر می‌داد، گفت که وفادار و پایبند به رأی مردم است و در بهارستان خواهد ماند.

تاجگردون به پاس کوشش‌ها و حمایت‌های صادقانه‌اش از دکتر پزشکیان، سهمی از کابینه را گرفت، اما نه برای خویش؛ او جوان‌ترین و نخبه‌ترین در تخصص خود و وزارت مربوط و کسی که جزء ۲ درصد دانشمندان برجسته جهان در حوزه ارتباطات و فناوری است را عضو کابینه کرد، تا جایی که برخی مدعیان تاجگردون هم در دفاع از دکتر ستار هاشمی برای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات سخن گفتند، به طوری که پیش‌بینی می‌شود از وزرای با بالاترین رأی خواهد بود.

از این لحاظ می‌توان تاجگردون را الگویی برای سیاست ورزی در ایران دانست؛ چرا که کمتر دیده شده است کسی با این ظرفیت و سیاست مداری، از تهدید، فرصت بسازد و مهمترین دستاوردش مدیر پروری باشد و امروز استان محرومش را صاحب وزیر کند و رویای دیرینه این خطه میهن دوست را محقق کند.
بسیارند کسانی که در استان‌های محروم به جایگاه‌های والا رسیدند و به جای توسعه گرایی و مدیر پروری، در منفعت طلبی و باندبازی گم شدند و پایتخت نشینی را بر دیار آبایی رجحان داده و روی از مردمان دیار گرفتند؛همان مردمانی که نردبان برفرازی و ترقی‌شان شدند.

تاجگردون نشان داد سیاست مدار و سیاست ورزی است که زمین و بازی سیاست را می‌شناسد و ایران امروز نیازمند سیاست ورزی‌ها از این گونه است. سیاست مداریِ خردورزانه، خویشتندارانه و توسعه گرایانه بر مبنای شایسته گزینی و پرهیز از تسویه حساب و عقده گشایی.

چاپ خبر PDF