درگذشته نه چندان دور نخلستان های شهر اهرم از رودخانه باهوش و رودخانه ای که از کوهها و مسیله های خاییز سر چشمه میگرفت سیراب می‌شدند این دو رودخانه در شرق اهرم محلی بنام غرغری با هم یکی می‌شدند و توسط کانالهای خاکی و پس از عبور از بسیاری از محله های مسکونی به نخیلات می‌رسیدند .
بافت شهر اعهرم بنحویست که از تمامی چهار طرف، منازل مسکونی در دل و محاصره نخیلات قرار دارد و این ترکیب زیبا، باغ شهری بزرگ را ساخته بود .
نحوه تقسیم آب بین محلات هم تابع قراردادها و نسق بسیار دقیقی بود که کدخدا و خوانین و کشاورزان بوجود آورده بودند و گسترش بی حساب و کتاب سطح آبخور اولیه بدون کنترل و نظارت امکان پذیر نبود.
متأسفانه با کم شدن نظارت‌ها از یک طرف و توهم خودکفایی و به تبع آن کاهش آب، افراد زیادی در بالادست رودخانه باهوش چاه‌های زیادی حفر نمودند و آب رودخانه خشکید و حفر چاه‌های با مجوز و بدون مجوز هم گسترش یافت. سالها گذشت تا اینکه سد خاییز بر روی رودخانه ساخته شد و از سال قبل در چند نوبت آب به نخلستانها سرازیر گردید.
انتقال آب از سد خاییز به سمت سد انحرافی و محل ابتدایی کانالهای آب فعلا خاکی ست و در تکمیل پروژه احداث کانال هم پیش بینی شده بود که علیرغم مطالبه عمومی تا کنون محقق نشده است.
از حدود پنج یا شش سال قبل پروژه ای بنام پروژه یاسمن برای پوشاندن کانالهای آب درون شهر در حال انجام بود که آنهم نیمه تمام رها شد. اتمام این پروژه تسکینی بود بر مصیبت و داغ یاسمن، دختر خردسالی که در کانال آب پرپر شد.
اخیراً هم شهرداری اقدام به پوشیدن کانالهای آب نموده که بنظر می رسد سازه بتنی قابل اطمینان نیست و خطر ریزش وجود دارد که قبل از زیر بار ترافیک نرفتن مسیر نمی توان بطور یقین قضاوت نمود.
علی ایحال بهتر بود با نرده های ایمن کانالها را محصور می‌کردند تا خطر ریزش و گرفتگی کانالها بوجود نیاید .
