جدای از بحث ارزشمندی پوشش گیاهی، بعنوان بخشی از زیستمندان کرهی زمین، که حق حیات دارند،
حضور آنها سبب تثبیت آب و خاک میگردد و از دست دادن پوشش گیاهی، بحران های بسیاری از جمله ریزگرد و چالش های آبی را افزایش میدهد.
آتشسوزی های سریالی که هر سال به مدت تقریباً نه ماه در کشور رخ میدهد و عمدتاً عمدی هستند و توسط جوامع محلی با هدف تغییر کاربری یا تصرف زیستگاه ها و سایر اهداف ناجوانمردانه انجام میگیرند، یکی از تهدیدهای بزرگ پوشش گیاهی محسوب میگردد به همین منظور چند نکته را یادآور میشویم:
بحران آتشسوزی جنگلها و مراتع که در این فصل رو به افزایش است را جدی بگیریم و به هیچ وجه در طبیعت آتش روشن نکنیم و در صورت لزوم از اجاقها و ابزارهای گرمایشی گازی و الکترونیکی شارژی استفاده کنیم و به این نکته توجه کنیم که چوبهای خشکی که در طبیعت هستند، جزء زیست توده بوده و زیستگاه زیستمندان کوچکی همچون حشرات هستند، آتششان نزنیم.
این تصور که این چوبهای خشک باید از جنگل جمعآوری شوند، چون باعث آتشسوزی میشوند، غلط است.
آتش زدن بقایای گیاهی در اراضی زراعی و عدم کنترل آن، هم یکی دیگر از دلایل گسترش آتش سوزی و سرایت به مزارع و جنگلهای مجاور است که توسط کشاورزان صورت میگیرد که باید کشاورزان را آگاه کرد و آنان را از این کار بر حذر داشت، با مراجعه به مراکز جهاد کشاورزی میتوان از مشاوره کارشناسان جهاد کشاورزی بهرهمند شد و راهکار جایگزین را انتخاب کرد.
تولید و قاچاق زغال هم یکی دیگر از عوامل آتش سوزی جنگلهاست.
قاچاقچیان سنجاب هم گاهی با آتش زدن درختان قصد به دام انداختن سنجاب ها را دارند و مهار آتش از دستشان خارج میگردد که این دو مورد آخر به من و شما هم مربوط میشود، هر چه تقاضای ما نسبت به زغال و خرید حیات وحش کاهش یابد، این سودجویان تخلف کمتری انجام میدهند .
همانطور که گفته شد بیشتر آتش سوزی ها عمدی هستند، باید عزمی راسخ برای شناسایی متخلفان بوجود آید و با آنان بشدت برخورد گردد.