جنگل حرای چریف که با جاده سازی، حیاتش به مخاطره افتاده است هر روز دچار آسیب های جدیدی می شود که بسیار نگران کننده است به گونه ای که حیات این زیست بوم ویژه و ارزشمند را به چالش کشیده و دیری نپاید که شاهد پایان آن باشیم و جز تک درختانی پراکنده، دیگری نشانی از این جنگل بر جای نماند.
در بازدیدی که از این جنگل داشتم شاهد خشکیدن شماری از درختان حرای تنومند و حتی نو رسته این گونه ارزشمند بودم. با کارشناس اداره محیط زیست شهرستان عسلویه تماس گرفتم و جویای چرایی این ماجرا شدم که پاسخش قانع کننده نبود. این کارشناس محترم اظهار داشت که این خشکیدگی درختان به سبب بستن دهانه های پل های آن قسمت از جاده چریف است که اداره راه اقدام به بستن آنها کرده و چون درخت حرا نیازمند جزر و مد دریاست بنابراین بستن دهانه پل ها سبب قطع ارتباط جزر و مدی در این منطقه و خشکیدگی شماری از درختان شده است.
این استدلال را نپذیرفتم و گفتم خشکیدگی این درختان که در دو سوی جاده رخ داده ناشی از ورود پساب هایی است که با کانال بتنی انتقال آب که از بالادست، روان آبها، آب های زهکشی شده و پساب ها را به این قسمت هدایت می کند و از دو سمت وارد جنگل حرا می شود سببب این رخداد است که منکر این موضوع شد و اصرار داشت که نظر کارشناسان این اداره بر پایه تجارب شان بر این است که بستن دهانه پل ها دلیل این امر است.
با بررسی دقیق مسیر کانال انتقال پساب و رواناب و دهانه های بسته شده پل ها، ورود پساب به جنگل حرا را عامل اصلی یافتم چرا که پساب ها تا آن منطقه در جریان بود وانگهی بستن دهانه پل ها فقط می تواند عامل خشکیدگی بخش شرقی جاده شود و نه درختان غرب جاده چون این درختان قبل از دهانه پل ها هستند و هیچ ارتلاطی با پل ها ندارند.
به جستجوی بیشتر منطقه پرداختم و اندوه مندانه بگویم که جنگل حرای چریف حال و روز مناسبی ندارد. از کنار جاده به دل جنگل حرا را با مخلوط و شن زیر سازی کرده تا قسمت آبگیر ورودی به جنگل را برای آمد و شد خودروها مهیا سازند.
وارد جنگل که شدم چوب های بریده شده درختان حرا را دیدم که بر روی هم تلنبار و آماده انتقال بود. آیا غیر از این مقدار چوب از جنگل، بریده و خارج شده باشد نیازمند جستجوی بیشتر است.
جلوتر که رفتم سازه هایی بزرگ و گسترده برای طرح گردشگری و بوم گردی بنا کرده اند که شگفت زده شدم و وقتی پرسیدم تا مجوز از محیط زیست هم دارند.
متأسفانه متولی محیط زیست تنها کاری که نمی کند رسالت اصلی اش یعنی حفاظت است و دلخوش به تهیه چند پوستر مناسبتی و مانند آن است. بارها و بارها به متولیان محیط زیست یادآور شدیم که حرمت امامزاده با متولی آن است و خواهشمندیم شما به عنوان متولی از جایگاه خودتان دفاع کنید و جایگاه مدیریت حفاظت محیط زیست را فرو نکاهید و نابود نکنید.
صنایع آلاینده منطقه امروز با طرح های چند میلیارد تومانی حفاظت از فلان گونه زیستی منطقه بسنده کرده و متولی محیط زیست هم به همین کارهای حداقلی قناعت کرده تا جایی که در هفته هوای پاک مهمترین کار در حوزه پتروشیمی ها و پالایشگاهها، پاکسازی طبیعت بود که در بوق و کرنا کردند و صد البته متولی محیط زیست هم خرسند از این ایثار و فداکاری صنایع آلاینده و بر خود می بالد که هفته ای پربار داشته است. امیدوارم این بار اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر اقدامی شایسته و قاطعانه انجام دهد.
مجری طرح گردشگری مقصر نیست، سرمایه گذار است و در پی سودآوری و طرح را ارایه داده و مجوز گرفته و اگر قرار بر برخورد باشد باید با مجوز دهنده برخورد قانونی و قاطعانه انجام گیرد.

