از آغاز استقرار صنایع عظیم نفت، گاز و پتروشیمی در استان زرخیر بوشهر، مردم همواره می پنداشتند که وجود این شرکت های بزرگ که بخش اعظم انرژی و ثروت کشور را تولید و تأمین می کنند، ضامن توسعه پایدار شهر و دیارشان و تضمین کننده رفاه و خوشبختی خواهد بود. امری که تاکنون آن گونه که باید، محقق نشد و بیم آن می رود که طی ۲-۳ دهه آینده با افول مخازن گاز و نفتی، مردم منطقه دوباره طعم تلخ فقر، کمبود امکانات و بیکاری جوانان خود را بچشند و به تماشای انبوهی از فجایع زیست محیطی و انباشت انواع تخریب ها بنشینند!
تجربه تلخ شهرهایی مثل مسجد سلیمان که اولین میزبان صنعت نفت در کشور بود، بیم و نگرانی مردم را از آینده روز بروز بیشتر و بیشتر کرده است.
متخصصان و مطالبه گران استان بوشهر بر این باورند عشق به سرزمین، آغاز توسعه پایدار است و توسعه یک منطقه، نیازمند عشق و باور به ظرفیتهای آن است. پارس جنوبی، بهعنوان قلب تپنده انرژی کشور، باید از اقتصاد تک محصولی نفت و گاز فراتر رفته و به سمت توسعه پایدار، اقتصاد دانشبنیان و تنوعبخشی اقتصادی حرکت کند.
برای تحقق این امر، باید زیرساختهای لازم ایجاد و مسیر سرمایهگذاری هموار شود.
برخی از حوزههای کلیدی برای گذار به پسا صنعت بطور مختصر به شرح ذیل پیشنهاد می گردد:
• توسعه اکوسیستم استارتاپی حوزه انرژی با تبدیل منطقه ویژه اقتصادی عسلویه به هاب فناوری و نوآوری انرژی.
• ایجاد دانشگاه و اندیشکده هایی با محوریت توسعه فناوری و تکنولوژی و استقرار شرکت های دانش بنیان در منطقه و میزبانی و برگزاری رویداد های عظیم علمی و فناورانه در منطقه.
• توسعه زیرساخت های گردشگری و هتلداری با ایجاد هتلهای بینالمللی، تقویت مهمانداری، توسعه تفریحات دریایی و گردشگری.
• تبدیل منطقه پارس جنوبی و استان بوشهر بعنوان یکی از مقاصد جذاب توریستی و گردشکری داخلی و خارجی.
• ایجاد خطوط ریلی و هوایی مدرن و بسترسازی حملونقل هوشمند با راهاندازی سامانههای تاکسی اینترنتی، توسعه حملونقل عمومی هوشمند.
• توسعه مراکز و خدمات درمانی و بهداشتی با تأسیس بیمارستانهای مجهز و مراکز درمانی تخصصی.
• توسعه تجارت انرژی و هیدروکربنها با ایجاد اتاق بازرگانی انرژی و تقویت و تسهیل فرآیندهای مرتبط با حوزه نفت و گاز و پتروشیمی.
• توسعه مبادلات مالی و اقتصادی با راهاندازی صرافیها و تسهیل تراکنشهای بینالمللی.
• استقرار و راه اندازی صنایع عظیم فولاد، ذوب آهن در منطقه و استفاده از بستر فوق العاده دریا و دسترسی به آب های آزاد به منظور تصاحب بازارهای صادراتی منطقه خاورمیانه و شرق آسیا.
• ایجاد شهرک های عظیم صنعتی به منظور تولید محصولات پایین دستی و قطعات و تجهیزات مورد نیاز سایت های صنعتی.
برخی از راهکارهای تأمین سرمایه و تسهیل مسیر توسعه پایدار استان با استفاده از ظرفیت عظیم صنایع مستقر در استان موارد ذیل می باشد:
• تأسیس و گسترش دبیرخانه مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) برای مشارکت شرکتهای نفتی و صنعتی در پروژههای توسعهای.
• مشارکت فعال بخش خصوصی از طریق ارائه مشوقهای اقتصادی.
• حمایت دولت و نهادهای حاکمیتی با کاهش بروکراسی و تسهیل صدور مجوزها برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی.
• نقشآفرینی سمن و نهادهای مردمی در فرهنگسازی و مطالبه گری اثربخش و توسعه محور.
پارس جنوبی با داشتن زیرساختهای استراتژیک، میتواند به الگویی برای توسعه پایدار، تنوعبخشی اقتصادی و تثبیت ثروت در کشور تبدیل شود. با تقویت نقش علم و فناوری، جذب سرمایهگذاری، و استفاده بهینه از ظرفیتهای موجود، آیندهای روشن برای این منطقه رقم خواهد خورد.