از دولت نهم بدعتی به نام سفرهای استانی بنیان نهاده شد که هرچند می تواند گره گشا باشد اما خروجی آنها چیزی جز انبوه مصوبات با رقم های نجومی غیرقابل تحقق، صرف هزینه های بسیار سنگین و رویکرد تبلیغاتی نبوده است.
استان بوشهر روزهای پایانی هفته گذشته میزبان رییس جمهور و هیئت دولت بود که حواشی سفر بر متن چیره بود. پایان بخش سفر دو روزه، ۳۱ مصوبه و بیش از ۵۳ همت اعتبار است و امید آنکه معتبر، تحققی و حقیقی باشد نه همچون مصوبات سفرهای گذشته، بر روی کاغذ و تبلیغاتی. تحقق اعتبار مهم است نه تخصیص اعتبار، دلخوش به این سهم اختصاصی نباشید و بر تحقق بخشی این اعتبارات همت گمارید و گرنه همین پروژه ها، مطالبات سفرهای بعدی خواهند بود.
بی گمان دولت در پی انجام کار و اراده اش بر وعده های قابل اجراست اما آنچه نگران کننده است بی برنامگی و نداشتن نقشه راه مدیریت ارشد استان است که همچون اسلاف خویش رویکرد پروژه محورانه دارد. اصولاً مدیران پروژه ای، تحول آفرین نیستند و مادامی که برنامه توسعه استان و محور توسعه مشخص نباشد از دهها سفر هم سودی به استان نرسد.
مدیریت ارشد استان نتوانسته اند نظام مسائل و ظرفیت ها، فرصت ها، تهدیدها، انتظارات و مطالبات استان را شناسایی کنند و به همین دلیل نتوانستند بسته ای کامل، موزون، دقیق و راهبردی به رییس جمهور و هیئت دولت ترسیم کند تا بر پایه آن بسته حقیقی، تصمیماتی بنیادین و دستوراتی راهگشا در راستای تحقق عدالت در سرزمین ثروت باشد.
خروجی مصوبات سفر چکیده همه مصوبات سفرهای گذشته است: راه و راه آهن، سدسازی، سازه های آبخیزداری، توسعه کشاورزی، آبیاری تحت فشار و در آخر حوزه درمان با کمترین توجه و اختصاص. اینها مهم اند اما اولویت گذاری همین پروژه ها از خود پروژه ها مهمتر است. وقتی ابرچالش درمان استان کمترین سهم از سبد مصوبات دارد و بیمارستان مجهز تخصصی و فوق تخصصی نفت، جایی در مطالبات و مصوبات ندارد یعنی پایداری وضعیت کنونی و بن بست توسعه در استان.
از مهمترین محورهای توسعه استان، اقتصاد دریامحور است که این هم تک ساحتی با سودای شکوفایی جزیره نگین و تحقق بندر آزاد است و دیگر ارکان اقتصاد دریا رها شده است.
برنامه ریزی نشست ها به گونه ای بود که دغدغه مندان مطالبه گر فرصت مطالبه گری نیابند و به همین سبب حوزه های مهم محیط زیست و منابع طبیعی، نابودی آبخوانها و مرگ دشتهای استان، مطالبات و مصوبات بر زمین مانده صنعت نفت، گاز و پتروشیمی، مسئولیت های اجتماعی صنایع، گذار انرژی، گردشگری، فرهنگ، ورزش و… فراموش شدند و سهمی از سبد مطالبات نداشتند.
استاندار محترم نخواست از ظرفیت نخبگانی و ممتاز سمن های تخصصی و صاحبنظران این حوزه ها با چیدمانی هدفمند و مطالبه گرانه، سیمای حقیقی استان را نمایش دهند تا خروجی آن آغازی بر پایان ناکامی ها باشد.
استاندار محترم جناب دکتر زارع، پایان ناکامی ها و زدودن محرومیت از سیمای استان نیازمند گرفتن اعتبار برای پروژه ها نیست (هرچند مهم است) بلکه معطل دستوراتی برای احیا و بازتولید و به جریان انداختن مصوباتی است که بر زمین مانده است همچون «مصوبه هیئت دولت ابلاغی ۱۴ آبان ۱۳۹۹» و «سیاست ها و نظام نامه نحوه ایفای مسئولیت های اجتماعی در صنعت نفت ابلاغی فروردین ماه ۱۴٠۲ در ۱۳ ماده، ۵۳ بند و ۶ تبصره» که اگر همین دو مورد، دقیق و درست تحقق یابد حجم انبوهی از چالش ها و ناکامی ها پایان می یابد و از همه مطالبات استان اولی تر و نجات بخش است.
جناب دکتر زارع، سدهای در دست مطالعه و سازه های آبخیزداری و توسعه سطح زیر کشت را متوقف و از ظرفیت ممتاز گردشگری (گردشگری صنعتی، اکوتوریسم، گردشگری دریایی)، صنایع تبدیلی و تجارت دریایی و… غافل نمانید چونان که در مطالبات تان جایی نداشتند و در مصوبات سفر فراموش شدند. اسیر پروژه ها نگردید، عنوان فریبای اقتصاد دریامحور راه نجات نیست چرا که توسعه پایدار مبتنی بر محیط زیست در ساختار مدیریت استان جایگاهی ندارد و ما نتوانسته ایم با این حجم از انواع صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، پایانه های نفتی، نیروگاه اتمی و مناطق ویژه اقتصادی و… سهمی سزاوارانه داشته باشیم و همچنان محروم و مظلومیم. توسعه پایدار، باور، اراده و برنامه می خواهد نه شعار و روزمره گی و سر در گمی.
