استان بوشهر از نظر تقسیم بندی منابع آب دارای ۱۶ محدوده مطالعاتی است که خشکسالی های مذکور و برداشت از منابع آب زیرزمینی موجب آن شده تا ۱۲ محدوده در وضعیت ممنوعه بحرانی و ممنوعه قرار گیرند و ۴ محدوده دیگر فاقد پتانسیل کشاورزی هستند.
میانگین بارندگی در استان بوشهر تا این نیمه فروردین ماه سال جاری، ۱۴۴ میلیمتر است که این میزان در مقایسه با تاریخ مشابه سال گذشته، معادل ۵۴ درصد کاهش داشته است است.
میانگین بارندگی بلندمدت استان بوشهر نیز ۲۵۲ میلیمتر است و با در نظر گرفتن همین میزان بارندگی نیز تنها ۵۷ درصد از بارندگی سالانه استان بوشهر تحقق یافته است و یکی از خشک ترین سال های آبی استان بوشهر را سپری میکنیم.
از سوی دیگر، تغییر رژیم بارندگی باعث آن شده است تا بارندگی ها با شدت زیاد و در مدت زمان کم ببارد و امکان نفوذ آن به سفره های آب زیرزمینی فراهم نشود. به طوری که عمده بارندگی های موثر استان بوشهر در چند سامانه بارشی محدود رقم می خورد.
نخستین اثر کاهش بارندگی در رودخانه ها نمود پیدا می کند و کاهش آورد ۳۹ درصدی رودخانه های استان بوشهر در سال آبی جاری، نمود اولیه این کم آبی است.
به طور مثال رودخانه شاپور به عنوان تغذیه کننده اصلی سد رییسعلی دلواری نیز از این موضوع مستثنی نیست و این سد کاهش ۶۶ درصدی آبگیری نسبت به تاریخ مشابه در سال گذشته را تجربه کرده است.
دیگر سدهای در حال بهره برداری استان که عمدتا جهت تامین آب شرب مورد بهره برداری قرار می گیرند (از جمله سدهای ارغون، تنگ ارم، اخند و همچنین سد کوثر در گچساران) شرایط قابل قبولی را دارند.
مواجهه با خشکسالی نیازمند مجموعه ای از اقدامات سازه ای و غیر سازه ای است تا ضمن حفظ تولیدات کشاورزی و تامین امنیت غذایی، منابع آبی نیز در شرایط پایداری برای استفاده نسل های آینده حفظ شوند.
از جمله اقدامات سازه ای توسعه منابع آب استان بوشهر می توان به ساخت سدهای متعددی از جمله اخند در شهرستان عسلویه، باغان در شهرستان جم، دشت پلنگ در شهرستان دشتی، دالکی و دهرود در شهرستان دشتستان، خاییز و باهوش در شهرستان تنگستان اشاره کرد که در مراحل مختلفی از آبگیری و یا ساخت به سر می برند.
همچنین طرح هایی از جمله بهسازی یا مدرن سازی شبکه های آبیاری، ساخت بندهای انحرافی و مقسم آب و لایروبی شبکه های آبیاری و زهکشی و رودخانه نیز از دیگر اقداماتی است که منجر به افزایش راندمان مصرف آب می شود.
از سوی دیگر اقدامات غیرسازه ای و مدیریتی با مشارکت مردم نیز نقش پررنگی در حفظ منابع آب دارد که از مهم ترین آن ها می توان به استقرار و اجرای دقیق الگوی کشت و همچنین مدیریت مشارکتی منابع آب اشاره کرد.
