Site icon پایگاه فرهنگی اجتماعی سپهر جنوب

نجات طبیعت اراده می خواهد نه نمایش

نجات طبیعت از تخریب در اولویت است
نه نمایش فرهنگی دانش آموزان که خود انحراف دهنده افکار عموم از تخریب طبیعت در دست انجام است.

تخریب جنگلها و مراتع و محصولات زراعی نیاز مبرم به بدآموزی دانش آموختگان علوم طبیعت داشت.
استعمار جهانی، سلطه بر کشورها را با تخریب منابع طبیعی آغاز می کند تا کشور دچار بحران منابع گیاهی و سفره های آب زیرین و نیز بحران اقتصادی شود!
لذا نخستین اهدافش تربیت مدرسین بی خبر از عملکرد طبیعت و چگونگی ساخت بستر حیات است، با این ایده پذیرش مدرسین فاقد دانش بومی جنگل و طبیعت جهت بد آموزی باب شد.

متعاقب آن محققین طبیعت را بدون الزام به اقلیم شناسی، سنگ و خاک و اکوسیستم شناسی و بدون شناخت عوامل سازنده و بنیان شکل گیری اکوسیستم ها و نقش آن در همزیستی فون و فلور…! تحقیق را به بیراهه بردند تا اینکه رسید به اهداف اصلی استعمار یعنی درختان جنگل هیرکانی که آنرا “درختان میوه” نام نهادند تا گونه های مادری به اتمام رسد و با ایجاد فضای باز مانع از تشکیل هوموس خاک، تجدید حیات طبیعی و تنازع بقاء شود.

بدین نحو ورود پیمانکاران جنگل خوار به نام مجریان طرحهای جنگلداری آزاد شد و با قطع درختان تراکم جنگل کاهش یافت!
حال با نبود “طراحی حفاظت” به مرور طبیعت خواران جهت ساخت و ساز و تخلیه زباله در جنگل افزایش یافت و طی ۶۰ سال تخریب جنگلهای هیرکانی انجام شد.
حال نوبت تداوم تخریب طبیعت در دست قهقراء بویژه جنگلهاست! که الزام به کنشگر نماهای اتلاف کننده وقت بود تا با کتمان سرلوحه وظایف سازمانهای متولی (طراحی حفاظت) موجب انحراف در دفاع درست از طبیعت شوند و موفق شدند!

ملاحظه می فرمائید بی خبری مدرسین، محققین، کارشناسان، متولیان، مدیران، کنشگران و مدافعان طبیعت جنگلها و مراتع و… از نقش درختان، گیاهان علفی و حیات وحش در ساخت چرخه بستر حیات و منبع تولید انرژی ایرانیان منجر به قهقرای طبیعت محیط زیست شد که در واقع خواسته استعمار جهانی بود و از دهه ۴۰ شمسی تا کنون بخوبی به اهدافش رسید!

حال چه باید کرد؟
عملکرد کنشگر نماهای جاه طلب فاقد دانش میدانی نشان داد در انحراف متولیان و دوستداران طبیعت و استمرار تخریب جنگلها و مراتع، تالابها و… تبحر دارند، لذا این دشمنان طبیعت بدون درنگ می باید به اذهان عموم معرفی و طرد شوند!
و فراموش نخواهیم کرد شگرد کنشگر نماها، انحراف افکار عموم از تخریب هر ساعته طبیعت کشور و وظایف نخست سازمان محیط زیست (طراحی حفاظت) با بکارگیری واژه “مردم” یا “مشارکت مردم” و یا نمایش آموزش نوآموزان به امور محیط زیست و امثالهم… بوده است!