روز دهم اردیبهشت‌ماه مرکز همواره فعالِ شماره‌ی سه کانون پرورش فکری چالوس(آیشبن) به مدیریت خانم کبری محمدیان، میزبان شکوفه‌های قشنگ دبستان غیردولتی اندیشمندان کوچک به سرپرستی خانم باقرالهاشمی و مدیریت خانم توپا نمساوی بود. در این روز برنامه‌هایی به مناسبت «روز ملی خلیج فارس» و «روز دختر» برای مهمانان عزیز اجرا شد و مدیریت کانون ضمن قرائت پیام مدیر کل کانون پرورش فکری استان، از برنامه‌های فصل تابستان صحبت کردند.
اجرای دکلمه، اجرای جشنواره‌ی کیک، برنامه‌ی نجومی زنان در فضا، اهدای هدایایی به تمام حضار شرکت کننده در مراسم از برنامه‌های جشن بود که در عصر روز دهم اردیبهشت انجام شد.
رسم بر این است که به نفرات برگزیده‌ی هر مسابقه‌ای جوایزی اهدا می‌شود. اما در برنامه‌ی فوق به تمامی عزیزانی که آثارشان را در مسابقه‌ی محیط‌زیست و جشنواره‌ی شکرانه شرکت داده بودند، جوایزی به رسم یادبود اهدا شد و خانم محبوبه قلی‌پور مدرس کارگاه‌های محیط‌زیست مرکز، با همکاری خانم کبری محمدیان جوایز را به دانش‌آموزان عزیز تقدیم کردند.
ضمناً از ورکشاپ پیشین محیط‌زیست که در تاریخ ۱۴۰۳/۱۲/۲۱ برگزار شد، قرار بر این شد که یک جایزه‌ی ویژه برای مشارکت فعال به دانش‌آموزان عزیز اهدا شود و برنده‌ی جایزه‌ی مشارکت برنامه‌ی فوق دختر فعالمون آسنا کیاپاشا از پایه‌ی دوم بود.
سایر اسامی به ترتیب از پایه‌ی اول:
همچنین آثار مربوط به جشنواره‌ی شکرانه به ترتیب از پایه اول تا ششم به شرح زیر است
در پایان «نامه‌ای به دخترانِ درخشانِ ایران‌زمین» نوشته‌ی خانم محبوبه قلی‌پور را می‌خوانیم:
باز هم دخترانِ ایرانمان درخشیدند…
خطاب به دخترانِ ایران‌زمین:
با شما سخن می‌گویم دخترانِ وطنم… چترهایتان را باز کنید و برای دعای باران به تپه‌ها بروید! چرا که شما مجهز به نیرویی هستید که در جهان منحصربه‌فردتان کرده است و آن نیرو چیزی نیست جز «ایمان»؛
قلب‌های شما مملو از عشق و ایمان است، شما در جغرافیای منحصربه‌فردی زندگی می‌کنید که در کره‌ی زمین می‌درخشد. این درخشش ناشی از شکوه و تمدنِ کشوری‌ست که خاکِ پاکِ دلیران و پاکان بوده است. به خود افتخار کنید و باور داشته باشید که هر کدام از شما یک «پیامبر» هستید؛ پیامبری با نوشته‌ای حک شده بر پیشانی‌های نورانی‌تان که حاملِ این پیامِ معنوی است: «من یک معجزه‌ی الهی هستم که متفاوت از تمامِ معجزاتِ دیگر، قرار است زمین را به جایِ بهتری تبدیل کنم.»
دخترانِ میهنم؛
بایستید، بدرخشید، بخروشید…
با فریادهایی حاکی از غرور به ایران‌بانو اعلام کنید که: «وطنِ دردمند و شکوه‌مندم، از این که مرا به عنوانِ دخترت در آغوشِ پرمهرت می‌پروری، احساس شعف می‌کنم، دخترِ سربلندت هستم و می‌مانم؛ باورمند به معجزه بودنم تا ابد بر عهدی که با تو بستم، وفادار خواهم ماند.»
فرشته‌های زمینی من، دختران زیبا و پرغرورم، همواره سرِ تعظیم فرو خواهم آورد به شما پیامبرانِ معجزه‌گرِ وطنم و با شما پیمان می‌بندم که در مسیرِ معنوی که انتخاب کرده‌ام، خدمت‌گزار و دانش‌آموخته‌ی مقام پاک و معصوم‌تان باشم. باشد که ایزد منان یاری کند و هر روز بیشتر از روزِ پیش، بدرخشید، شاد باشید، زندگی کنید و باور داشته باشید که آینده از آنِ شماست.
محبوبه قلی‌پور / کارشناس ارشد محیط‌زیست، نویسنده و پژوهشگر حوزه‌ی محیط‌زیست
