پس از آغاز اجرای طرح نور توسط فراجا، واکنش‌های گسترده‌ای از صاحب‌‌نظران، نخبگان و فعالان رسانه‌ای منتشر شد که نشان از اهمیت موضوع حجاب در جامعه دارد.
مطالبات مردمی در خصوص رسیدگی به وضعیت بی‌حجابی، ناهنجاری‌های اجتماعی و برهنگی در برخی مناطق و بعضا هدایت‌شده در یک سال اخیر جدی است و همین مسأله تدبیراندیشی برای حل معضل بی‌حجابی و ناهنجاری‌های ناشی از آن را جدی‌تر می‌کند.
حمایت قوای سه‌گانه و دستگاه‌های حاکمیتی از اجرای طرح نور و وحدت نظر در این زمینه با هدف جلوگیری از تضعیف فراجا، پاسخی به مطالبه پشتیبانی‌های لازم قانونی، مادی و معنوی برای کمک به ارتقا و مؤثر بودن سطح عمل فراجا در برخورد با بی‌حجابی است.
نکته مهم این حمایت‌ها، ضرورت اقتدار نیروهای انتظامی کشور در انجام وظایف قانونی در مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی و درخواست برای هوشمندسازی، حرفه‌ای‌سازی و توجه به عمل هنرمندانه در مواجهه با مردم و موضوعات فرهنگی ــ اجتماعی است.
روشن است که انتظار از پلیس برای رعایت ظرافت‌های یک طرح فرهنگی بالاست اما باید توجه داشت که آنچه باعث شده پلیس به موضوع حجاب ورود کند، کم‌کاری سایر دستگاه‌هاست.
شرح وظایف دستگاه‌های ۳۲گانه متولی عفاف و حجاب برای ایفای وظایف مربوطه روشن است اما متاسفانه هر یک به دلایلی، کارآمدی کافی در رعایت این وظایف را ندارند.
از سوی دیگر نمی‌توان نقش دشمن را در ایجاد و گسترش بی‌حجابی و ناهنجاری‌های اجتماعی ضدفرهنگ ایرانی ــ اسلامی نادیده گرفت.
بازخوانی برخی پرونده‌های فساد و آثار شوم آن بر خانواده و جامعه و توجه دست‌های پنهان آن حکایت از آن دارد که مقوله حجاب در ایران موضوعی امنیتی است که برای حفظ آرامش اجتماعی نمی‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود.
هرچه هست، جامعه، انتظار پاکسازی جامعه از انحرافات را دارد و در این مسیر هرگز نباید تحت تأثیر تبلیغات پرحجم در فضای مجازی قرار گرفت.
نظام اسلامی در مقابله با کشف حجاب مسئولیت اساسی دارد
حجاب اسلامی یک واجب شرعی است که رعایت آن در عرصه عمومی و اجتماعی جامعه اسلامی ضروری بوده و نظام اسلامی نسبت به مقابله با کشف حجاب به‌عنوان حرام شرعی و سیاسی و نقشه‌های دشمنان و بدخواهان ملت ایران در این زمینه مسئولیت جدی و اساسی دارد.
موضوعی که رهبر معظم انقلاب آن را این‌گونه تبیین می‌کنند: «آن کاری که در ملأ انجام می‌گیرد، در خیابان انجام می‌گیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سر کار آمده‌است تکلیف ایجاد می‌کند.
حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی به‌صورت آشکار در کشور انجام بگیرد. آنچه در مقابل چشم مردم است، در محیط جامعه است، حکومت اسلامی ــ مثل حکومت امیرالمؤمنین، مثل حکومت پیغمبر ــ وظیفه دارد در مقابل آن بایستد.
این منطقی که می‌گوید آقا شما اجازه بدهید مردم خودشان انتخاب بکنند، خب در مورد شراب‌فروشی هم هست؛ شراب را هم آزاد کنیم در کشور، هر‌کسی خودش دلش می‌خواهد بخورد، هر کس نمی‌خواهد نخورد!
این حرف شد؟ در مورد همه گناهان بزرگ اجتماعی، این حرف وجود دارد؛ این حرف شد؟ شارع مقدس بر حکومت اسلامی تکلیف کرده است که مانع از رواج حرام الهی در جامعه بشود؛ حکومت اسلامی موظف است در مقابل حرام بایستد، در مقابل گناه بایستد.».
براین اساس، حکومت اسلامی مکلف است زمینه‌هاى تحقق احکام اسلامی ازجمله حجاب را فراهم کند و در این زمینه باید از همه مراتب امر و نهى قلبى، زبانى و عملى با ظریف‌ترین شیوه‌هاى هنرى و مؤثر و کارشناسى‌شده و تشویق‌ها، تنبیه‌ها، محرومیت‌ها و محدودیت‌هاى جهت‌دهى براى ترویج آنها با رعایت مصالح زمانه بهره گیرد.
