آب در نزد پیشینیان تا اوجگاه ستایش ترفیع داده شده تا جایی که در مقام خدایی مورد توجه و تقدس بوده است و مردمان زیادی برای آب نذر و نذوراتی وقف می‌کردند. آبی که تشنگان را سیراب، آلودگی‌ها را پاک، زمین‌های لم‌یزرع را آباد، طبیعت مرده و بی‌روح را زنده و استمرار حیات را امکان‌پذیر می‌نمود حقیقتاً لایق این همه تقدیس و ستایش بوده است.
آب سحرآمیزترین عنصر حیات‌زای این کره خاکی بوده که در عین وفور و کثرت ظاهری بسیار اندک و کم‌مقدار است. آب عنصر تاریخ ساز و تمدن پروری است که از دیر باز همواره مورد توجه جوامع انسانی بوده و با دیده اکرام و احترام به آن می‌نگریستند آب رکن اصلی در چرخه هستی و مأنوس و همپای جوامع انسانی است.
در کتب آسمانی آیات روشنی درباره آب آمده و این واژه مقدس ۶۳ بار تحت عناوین و موضوعات مختلف در قرآن کریم آمده است چرا که آب ربوبی است که نطفه‌های خفته خلقت به خواست و اراده‌ی بی‌مثالش از عالم نامحسوس به عالم محسوس به عینه مشهود و هویدا می‌گردد. آب مظهر طهارت، مایه رهایی از هر گونه پلشتی و زشتی و نوید دهنده سلامت و بهزیستی است. آب نهایت کمال و زیبایی و چهره تمام نمای تجلی خداوندی است زیرا خواست و اراده ذات مقدسش خلقت زیبایی است. از آب می‌پروراند و استمرار می‌بخشد تا همواره زندگی با زیبایی تداوم یابد.
آب در آموزه‌های قرآنی مایه حیات همه موجودات است و از این روست که به صراحت می‌فرماید ما هر چیز را از آب زنده می‌گردانیم. آب مایه آسمانی و برکت است، خداوند نه تنها آب را به عنوان یکی از آیات بزرگ خود می‌شناساند که انسان با تفکر در آن می‌تواند به آفریدگار و پرورگاری خداوند برسد بلکه خداوند در آیاتی به انسان منت می‌گذارد که وی را با آب گوارا سیراب می‌کند.
ماسارو ایموتو دانشمند برجسته‌ی ژاپنی که آزمایشهای زیادی روی بلورهای آب انجام داده است می‌گوید: آب با تشکیل بلورهای زیبا در برابر کلام مثبت واکنش نشان می‌دهد وقتی کلام منفی دریافت می‌کند هیچ بلوری تشکیل نمی‌دهد، وقتی کلمه شادی را به آب نشان دادیم بلورهایی در شکلهای بسیار متعادل مانند لوزی‌های تراش داده شده تشکیل داده و وقتی کلمه غم را به آب نشان دادیم بلورهای شکسته و نامتوازن بودند. کلمات عشق و قدردانی حاوی بهترین اطلاعات برای آب است. بلورهای آب به گونه‌ای با شکوه قدرت طبیعت و مفهوم پدیده حیات را به ما نشان می‌دهد یک بلور کوچک آب موجی ظریف ایجاد می‌کند که در جهان گسترده خواهد شد طوری که انگار سعی دارد درباره تشکیل کائنات با ما حرف بزند و آب است که راه را به ما نشان می‌دهد.
جریان آب بسیار چیزهایی دارد که به ما بیاموزد، در حقیقت عمل زیستن همان عمل جاری شدن است، آب به ما یاد می‌دهد که چگونه زندگی کنیم، چگونه ببخشیم و چگونه باور کنیم.
وقتی بتوانید ضرباهنگی را که در آب جاری است و هستی شما را تشکیل می‌دهد احساس کنید آنگاه با بلورهای آب یکی می‌شوید این گونه‌ای از زندگی است که بسیاری از ما در جستجویش هستیم تجربه‌ای شفابخش که می‌دانیم عمیقاً در روح و روان ما در انتظارمان است.
همه در جستجوی التیام هستیم، آب وقتی در معرض موسیقی قرار می‌گیرد دارای انرژی می‌شود و بلورهای زیبا تشکیل می‌دهد زمانی که انرژی در تمامی گلها به آب منتقل می‌شود بیماران با نوشیدن چنین آبی از مزایای شفابخش جسمی و روحی بهره می‌برند. آب قابلیت خواندن و حفظ کردن اطلاعات را دارد ملکولهای آب مانند دیسک کامپیوتر پیامها را در خود نگه می‌دارد و حمل می‌کند آب خوب یا بد به تک تک ما ربط دارد. تمام آب‌ها حتی یک لیوان آب به بقیه آبهای موجود در دنیا مرتبط است آب افکار و دعاهای ما را در درون خود حمل می‌کند و هر جا باشیم دعایمان به بقیه دنیا منتقل می‌شود. تمام زیبایی‌‌ها از آب نشأت می‌گیرد و آب روح و روان بشر را منعکس می‌کند.
آلودگی آب یعنی آلودگی روح و روان ما تا وقتی ما دیدگاه را تغییر ندهیم هرگز قادر نخواهیم بود آب را به شکل خالص اولیه برگردانیم آب به عنوان اجابت دعاهای ما به زمین آمده است و هدیه‌ای است که در اثر اجابت دعاهایمان به ما داده شده است بنابراین بشر می‌تواند به آب رو کند دست به دعا بردارد ما مسئولیم با محافظت از آب، از کره زمین نگهداری کنیم و اولین گام در این راه این است که دعا را به زندگی‌مان برگردانیم.
آب قادر است آنچه را در ذهن ما می‌گذرد آشکار و ضمیر ناخودآگاه ما را بیدار کند فقط از طریق دعا و نیایش است که می‌توان جنگ و تروریسم را در سراسر جهان از بین برد اگر کلمات خوب از طریق قلبهای خوب خلق می‌شود آب را تغییر می‌دهد و آب هم به نوبه خود دنیا را به سوی بهتر شدن دگرگون می‌کند وقتی مشغول دعا می‌شوید قطعاً چیزی در درون شما متحول می‌شود وقتی انسان‌های بیشتری به همین نحو دگرگون شوند محیط، جامعه، کشور و جهان همه و همه تغییر می‌کند و به سوی مسیری خوب پیش می‌رود چرا که آب پیام آور خداوندی است و هشدار می‌دهد که با قلب خودتان روراست باشید، هرگز دروغ نگویید و حقیقت را در وجودتان بکارید مفهوم عشق و سپاس فراسوی کائنات است یعنی نیت سخاوتمندی خداوند.
آب رودخانه صاف و خالص است چون جریان دارد. وقتی آب حبس شود می‌میرد. بنابراین آب باید بطور مداوم جریان داشته باشد آب یعنی نیروی حیات و برای درک آب لازم است کائنات، اعجاز طبیعت و حیات خودمان را درک کنیم، آب آشکارا به ما یاد می‌دهد که چطور زندگی کنیم داستان آب از تک تک سلولهای ما به کل کائنات می‌رسد و آن را احاطه می‌کند. انواع و اقسام رویدادهایی که در سرتاسر زندگی بشر رخ می‌نماید در آب منعکس است آب قادر است نوشته‌ها را حس کند. چیزی پر راز و رمزتر از آب وجود ندارد. آب مادر و نیروی حیات است آب چیزی زمینی نیست و در روی کره زمین هرج و مرج می‌آفریند و در عین حال نظم می‌بخشد آب برنامه بسط و گسترش حیات را با خود حمل می‌کند.
واکنش آب در برابر عشق و قدردانی هیچ نیست مگر عظمت الهی، هوشیاری، آگاهی، نیت خیر و خنده ناشی از عشق شما، همگی حیاتی تازه به آب می‌بخشد که به خلق عالمی تازه و باشکوه منجر می‌شود. آب انعکاس روح و روان خود ماست، خداوند به تمام بندگانش موهبت الهی عطا کرده است اگر ما حداکثر استفاده را از این توانایی بکنیم قادریم در یک لحظه جهان را تغییر دهیم. شاید چون آب این قدر پر راز و رمز است راههای دسترسی به آن متنوع و نامأنوس است و آب بیش از هر ماده‌ای قابلیت تشخیص زلزله‌ای قریب الوقوع را دارد. آب این توانایی را دارد که شادی و افتخاری بی‌حد و حصر برای نوع بشر به ارمغان بیاورد آب ناظر همه ماست، روان انسان‌ها از کجا آمده است؟ این امکان وجود دارد که روان از نقاطی در کائنات به وسیله آب حمل شده است. آب وارد کره زمین می‌شود درست آخر در سفری شگفت‌آور و بی‌پایان به دور دست کائنات بر می‌گردد.
روزی آب موجود در این سیاره سفری را به سوی بیرون از خود یعنی به سوی کهکشان شروع می‌کند، همگی مسئولیم آب کره خاکی‌مان را پالایش کنیم. آبهایی که تازه از دل کوه بیرون می‌آیند بدلیل اینکه در معرض افکار منفی قرار نگرفته‌اند نمای مولکولی خود را حفظ کرده‌اند. اگر با آب با زبانهای مختلف برخورد کنیم در مقابل همه کلمات مثبت واکنش آب زیبا و در مقابل همه کلمات منفی واکنش آب زشت خواهد بود. زیباترین شکلی که آب از خود نشان داده است زمانی است که برای آن قرآن پخش شد.
این اندیشه که فیض خداوند یا حتی ذات خداوند خود را در صدر خیال آب متخلی می‌سازد یکی از موضوعات اصلی مورد بحث مولوی است آب نشانه و تمثیل خداوند است اما هر کسی راز آن را در نمی‌یابد. مولوی آب هوش یا عقل کل را که از طریق آبراهه‌های مختلف در درون آدمی توزیع می‌شود چون آب الهی جاری در باغ می‌بیند به عقیده مولوی عالم طبیعت به آب زنده است. در کلام مولوی آب حیوانی مایه حیات جسمانی است و نشانه آن سرزندگی بوستان است مولوی آب عشق را مایه حیات روحانی می‌داند و در جایی آن را آب آب می‌نامد.
برای مولوی نگاه به آب یاد آور معانی زیادی است. وی با دیدن آب تذکر به عالم روح انسانی پیدا می‌کرده است. او با دیدن آب به یاد آیینه می‌افتد و نقش آیینگی حق را در وجود خلق باز می‌یافت. مولوی خلق را به آب تمثیل کرده است زیرا در خلق صفات ذوالجلال متجلی است.
دریا استفاده برای قدرت خداوند و سیل استفاده ما از قدرت انسان‌هاست. سیلی که به دریا می‌ریزد نهاد فنا و حالت جذبه‌یی است که منجر به مقام وصل به درگاه ربوبی می‌شود. خصوصیت پاک‌کنندگی آب در عالم واقع از آن برای مولوی نمادی ساخته که اعتبار پاک کنندگی خود را از حق تعالی می‌ستاند.
مولوی همچنین آب مایه رحمت الهی را موجب سرسبزی و لطافت می‌داند و نهر نقطه اوج تصویری از بهشت است که در قرآن به آن اشاره شده است از دید مولوی جوشش چشمه از زمینی خشک مانند استجابت دعاست که در پی طلب انسانی که تشنه و خواهان باشند به وقوع می‌پیوندد چون آب در حرکت آشکار کننده راز است به عبارتی دیگر جوی چون جسم و آب روان چون روح انسان است فواره و آبشار دو گونه حرکت آب در جهت عمودی است که یکی از پستی به بلندی می‌رود و دیگری از بلندی به پستی، مولوی راه تعالی را تواضع و فروتنی می‌داند مانند آبی که از فواره از پستی به بلندی بر می‌آید و آب آبشار را که از بلندی به پستی می‌آید نماد رحمت و فیض الهی می‌داند:
آب کم جو تشنگی آور بدست
تا بجوشد آبت از بالا و پست
در سوره اعراف آیه ۶۹ آمده است چنانچه مردم شهر و دیار همه ایمان آورده و پرهیزگار می‌شدند همانا ما درهای برکات آسمان و زمین را به روی آنها می‌گشودیم و لیکن چون آنان تکذیب کردند ما نیز آنچه را که داشتند و بدست می‌آورند از آنها پس گرفتیم.
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده‌اند وقتی خداوند براستی غضب کند و عذاب بر آنها نفرستد نهرها پر آب نمی‌شود و باران از مردم قطع می‌شود. از امام صادق (ع) نقل شده است هرگاه زمامداران و حاکمان در دادرسی ستم کنند باران از آسمان قطع می‌شود پس مشیت الهی چنان بوده است که بندگانش با توبه از گناهان و التماس و تضرع در دعا و نماز از خدا درخواست باران کنند و این یک درس توحیدی و توجه دادن به قدرت و رحمت الهی است.
به تعبیر قرآن وقتی قوم نوح دعوت وی را نپذیرفتند و برگناهان خود اصرار ورزیدند به مدت ۴٠ سال بر آنها باران نبارید. باز حضرت نوح به آنها گفت ای مردم به درگاه خدا توبه کنید و آمرزش طلبید تا باران را بر شما فراوان نازل کند.
از امام موسی کاظم (ع) نقل شده است، حضرت سلیمان با اصحاب خود برای نماز باران بیرون رفت. در راه به مورچه‌ای برخورد که به خدا می‌گفت خدایا ما مخلوقات ضعیف تو هستیم و از روزی تو بی‌نیاز نیستیم. پس به سبب گناهان بنی‌آدم ما را هلاک مکن. حضرت سلیمان به اصحاب خود فرمود برگردید همانا شما به خاطر دعای غیر خودتان سیراب شدید.
از امام صادق (ع) روایت شده است که یاران فرعون از کاهش آب نیل پیش او سخن گفتند و اظهار داشتند که این بی‌آبی باعث هلاکتشان خواهد شد فرعون از آنها خواست که آنروز برگردند شب که شد به میان رود نیل رفت و دست به سوی آسمان بلند کرد و گفت خدایا می‌دانی که می‌دانم جز تو کسی توان آب آوردن ندارد پس به ما آب بده صبح که شد رود نیل سرشار از آب شد.
براساس روایات در زمان امامت حضرت علی (ع) عده‌ای از اهل کوفه نزد وی آمده ضمن اظهار ناراحتی از نیامدن باران تقاضا کردند تا آن حضرت از درگاه الهی طلب نزول باران نماید. امام (ع) خطاب به فرزندش امام حسین (ع) فرمود ای حسین حرکت کن و برای اهالی از درگاه خدا درخواست باران نما، امام حسین(ع) در نماز باران اظهار داشت الهی که عطا کننده خیرات هستی و برکات و رحمت‌هایت را مرتب بر ما می‌فرستی. امروز از آسمان باران رحمت خود را بر ما فرو فرست و ما را از باران خیر و برکت سیراب گردان و تمام موجودات تشنه را کامیاب و سیراب کن تا آنکه ضعیفان خوشحال و دل شاد گردند و زمین‌های مرده سرسبز و زنده شده و برکات را ظاهر کنند پس ای پروردگار جهانیان دعا و خواسته ما بندگانت را مستجاب و برآورده فرما… ناگهان ابرهای بسیاری درآسمان پدیدار شده، باران رحمت الهی شروع به باریدن کرد.
به گواهی تاریخ وقتی در زمان مأمون در خراسان امام رضا (ع) با سیمای نورانی و هیبت ملکوتی‌اش در صحرا به نماز می‌ایستد و به درگاه الهی مشغول دعا و مناجات می‌گردد. ابرها غرش کنان در آسمان پدیدار شدند و آنگاه امام (ع) فرمود ای مردم این ابرها از جانب خداوند برای شما فرستاده شده‌اند پس از او سپاسگذاری نمائید و به سوی منازل خود بروید. پس از آن باران شدیدی بارید و همه جا پر از آب شد.
در سال ۱۳۲۳ شمسی در قم باران نبارید و باغ‌ها و مزارع خشکید. آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری دو روز متوالی برای نماز باران به بیابان‌های اطراف قم رفت که در روز دوم چنان باران آمد که سیل‌ها روان و جویبارها به راه افتاد.
پس بیائیم ما نیز برای نزول باران دست نیاز به سوی یکتای بی‌همتا دراز کنیم. بیایید از واهمه شکل‌گیری جنگ آینده که بر سر کمبود آب خواهد بود به درگاه با عظمت الهی پناهنده شویم و در تشکیل سازمان مدیریت مصرف و بهره‌وری آب امور معنوی را دخیل کنیم و در تلاشی برای نجات دریاچه‌ها و تالاب‌ها از خشک‌شدن زبان دشنام و اعمال ضد انسانی و دلهای رمیده را کنار هم نهیم و دست‌هایمان را به سوی آسمان بلند و خدارا شکر کنیم. از صمیم دل رذایل نکوهیده را از خود دور کرده، بوستان وجودمان را از هرزه گیاهان هوس پیراسته آن را به گل‌های مکارم اخلاق عطرآگین کنیم. با دعا و نیایش و با صیام و صلاه از درگاه پروردگار زلال حیات بخش می‌گیریم. بیایید خدا را در قالب نیایش به تماشا بنشنیم و در دعاها و نمازهای جمعه و جماعات بگوییم خداوند این مرز و بوم و فرزندان غیورش را خودت سیراب فرما و سرزمین ما را از دروغ، جنگ و خشکسالی نجات بده. آمین
بزن باران که بی‌صبرند یاران
نمان خاموش، گریان شو، بباران
بزن باران بشوی آلودگی را
ز دامان بلنــد روزگاران
