نماد سایت پایگاه فرهنگی اجتماعی سپهر جنوب

تمرین دمکراسی برای انتخاب وزیر نیرو یا توهین به متخصصین

در این روزها و شب‌های داغ تابستانی کشورمان شاید موضوع بس داغ‌تر دیگری که در فضای رسانه‌ای مردم ما و به‌ویژه متخصصین و کنشگران را آزار می‌دهد پروسه تعیین وزیر نیرو با اتیکت و عنوان ارزش نهادن دمکراتیک به آرا و عقاید است.
اما آیا این مکانیسم می‌تواند در برگیرنده گزینه‌های مورد وفاق ملی همه مردم این مرز و بوم باشند؟ آقای پزشکیان نماینده آرا ۲۴.۵ درصد مردم ایران برای ریاست جمهوری است. آیا این رقم می‌تواند از درون خود یک گزینش دمکراتیک همه‌گیر را برای انتخاب وزرای پراهمیتی چون نیرو و جهاد کشاورزی، ریاست سازمان حفاظت از محیط‌زیست کشور و صمت که مرگ‌وزندگی منابع طبیعی مردم ما به آنها وابسته‌اند را تامین نماید؟

لیست بسیاری از گزینه‌های پیشنهادی که بعضا در فضای پرشایعه و پر ابهام اعلام می‌گردد خود نشان از آماده‌سازی ذهنی برای بر روی کارآوردن مجدد چهره‌هایی است که هیچگاه نتوانستند قدم موثری برای حفظ ارکان محیط‌زیست داشته باشند. اگر از گزینه‌های مطرح‌شده وزارت نیرو در مورد پرسش‌هایی ذیل پاسخ بخواهید بی‌تردید به شما جوابی قانع‌کننده نمی‌توانند بدهند:

۱⃣ استراتژی دقیق و مدون شما برای پدیده شوم انتقال آب بین حوضه‌ای چیست؟

۲⃣ آیا اعتقادی برای جلوگیری از انتقال آب شرب از سواحل خلیج فارس و دریای عمان که دیگرانی قبلا در ۵ مسیر و بدون توجه به انتقادات متخصصین و کنشگران منتقد این نوع طرحها مطالعه و شروع به اجرا نموده اند دارید؟ اگر آری دلایل و توجیهات اقتصادی، اجتماعی، محیط‌زیستی، آمایش سرزمینی ،توان سرزمینی دشتها و اقلیمی شما چیست؟ اگر پاسخ شما منفی است آیا اساسا شما دارای یک استراتژی مدون و توان سیاسی لازم برای مقابله با مراکز بسیار قدرتنمد طرفدار چنین پروژه هایی هستید؟

۳⃣ شما تا چه حد اشراف به خطرات تغییرات اقلیمی در جهان هستید؟ آیا می‌دانید که خاورمیانه و ایران در مناطق بس خطرناک جهان که متاثر از این تغییرات هستند قرار دارد؟ اگر این را می دانید در این صورت استراتژی شما برای طرح‌های عمرانی به ویژه سدها و انتقال آبهای متفاوت که در حال اجرا هستند ولی طرحهای مطالعاتی و گزارشهای فنی ساخت آنها مبتنی بر آثار تغییرات اقلیمی نبوده است چیست!؟ آیا شما توان دستور برای پایان‌دادن به آنها هستید یا طبق عادت شوم چند دهه اخیر باز بهانه درنظرگرفتن بعضی «ملاحظات» را می‌فرمائید!!

۴⃣ وزیرهای نیرو، جهاد کشاورزی و رئیس سازمان محیط‌زیست آینده کشور از ذخائر غیرقابل‌تجدید و باقیمانده منابع آبهای زیرزمینی این سرزمین آگاهی دارند؟ آیا می‌دانند که بیش از ۵۵ درصد مصارف شرب، صنعت، و کشاورزی این کشور از طریق این منابع تامین می‌گردند که بزودی در حال اتمام هستند؟ آیا می‌دانند ریزش‌های برف و باران ولو آنکه از نرمال و متوسط دراز مدت بارندگی‌های در ایران هم اگر تبعیت نکنند و میزان بارندگی‌ها بیشتر هم بشوند باز در مجموع نمی‌توانند جلوی نابودی این منابع را بگیرند؟ وزیر انتخابی دارای چه استراتژی مدونی برای تامین آب پایدار برای مردم ایران است؟

۵⃣ آیا وزیران آتی اعتقادی به‌درهم‌ریختن ساختار وزارت نیرو و جهاد کشاورزی هستند؟ فرض کنید که دیگر این ساختارها پاسخگوی نیاز مردم و طبیعت ایران زمین نباشند که ظاهراً نیستند خوب در چنین شرایطی فرض کنید نیاز به تلفیق دو وزارتخانه بصورت وزارت آب و کشاورزی گردید و برق و انرژی را از آنها جدا کردیم. در این صورت برنامه‌های آینده چیست؟

۶⃣ اساسا فرض کنید حکمرانی کلان کشور و سیاست‌گذاران اصلی اجازه دخالت به‌شما به عنوان وزیر در مورد اهداف شما برای تامین آب پایدار، بروز نمودن آمار و اطلاعات و شفاف‌سازی داده‌ها، گام برداشتن در جهت توسعه پایدار، اعمال سیاست‌های حکمرانی خوب آب از درون لایه های مردم به طرف بالا ،تامین نمودن و حل مشکل هر دشت درون خود آن دشت و ده‌ها پرسش دیگر را ندهند در این صورت حاضر به استعفا هستید یا برنامه مدون برای مقابله با این مانع دارید!؟

بنده معتقدم تا زمانی که یک گزینه برای وزارت وزارتخانه‌های مهمی چون نیرو، جهاد کشاورزی و ریاست سازمان محیط‌زیست نتوانند به پرسش‌های اشاره شده پاسخ‌هایی سنجیده و دقیق بدهند امکان موفقیت آنها در این عرصه تقریبا صفر است. دیگر ارکان طبیعت در حال احتضار این مرز و بوم فرصت برای لابی‌گری‌ها، مماشات نمودن‌ها و سیاست‌بازی‌ها ندارد. واقعا وزرای آینده به این مطالب اندیشیده‌اند!!!؟ من صریحا می‌گویم خیر!!
ID: @CC_AP