در زمان خلافت مامون هفتمین خلیفه عباسی زمانی که امام رضا(ع) به ولایتعهدی منصوب شد نامه ای برای برادران خود به مدینه ارسال نمود و آنان را به خراسان دعوت کرد. اما دیرزمانی از ورود آنان به ایران نگذشته بود که خبر شهادت امام رضا(ع) به وسیله ی مامون عباسی را دریافت نمودند و  پس از به شهادت رسیدن حضرت امام رضا(ع) دستگاه خلافت و عمال عباسی درصدد تعقیب و اذیت و آزار اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام برآمد.

در این میان امامزاده ابراهیم(ع) در سال۲۰۴قمری با تنی چند از همراهان خود مورد تعقیب عمال عباسی قرار گرفت و در حین تعقیب دو تن از دست نشاندگان خلافت به نام های رییس حسین و رییس اسکندر با چند صد نفرجنگجو به تعقیب و زد و خورد با امامزاده ابراهیم و همراهان وی برآمدند تا آن که جنگ به دامنه کوه کشیده شد و این جنگ چند شبانه روز در آن محل ادامه داشت ولی چون عده دشمن زیاد بود آخرالامر امامزاده ابراهیم با وجود قدرت و شجاعتی که در جنگ از خود نشان داد به دست دشمن به شهادت رسید و پس از شهادت، مومنین و ارادتمندان وی به سرپرستی شخصی بنام الیاس جسد مبارک آن حضرت را بر روی تلی بلند و مشرف بر نهری به خاک سپردند.