اظهارات وزیر دفاع آمریکا و پیامدهای نظامی – ژئوپلیتیکی آن:

وزیر دفاع آمریکا (لوید آستین) اخیراً در اظهاراتی علنی اعلام کرد:
«بدون پشتیبانی هواپیماهای سوخت‌رسان آمریکایی، اسرائیل قادر به انجام عملیات حمله به ایران نبود.»

این جمله کوتاه، اما بسیار پرمعنا، نشان‌دهنده وابستگی عملیاتی و راهبردی ارتش اسرائیل به توان لجستیکی ایالات متحده است.
در این تحلیل، به ابعاد نظامی، سیاسی و منطقه‌ای این مسئله پرداخته می‌شود.

۱. اهمیت سوخت‌رسانی هوایی در عملیات فرامنطقه‌ای

اسرائیل فاصله‌ای در حدود ۱٬۵۰۰ تا ۲٬۰۰۰ کیلومتر از اهداف استراتژیک داخل ایران دارد (مثلاً نطنز، فردو، اصفهان یا پارچین). چنین فاصله‌ای:
خارج از برد امن بیشتر جنگنده‌های اسرائیلی نظیر F-15 و F-16 و F-35 بدون سوخت‌گیری هوایی است؛
بدون سوخت‌گیری، هواپیماها قادر به بازگشت یا پرواز در ارتفاع و سرعت مناسب برای حمله نیستند؛
سوخت‌گیری در آسمان، کلید اجرای حملات عمیق با بقای بالا محسوب می‌شود.

بنابراین، هواپیماهای KC-135 و KC-46 آمریکایی نقش حیاتی در امکان‌پذیر شدن چنین عملیاتی ایفا می‌کنند.

۲. هم‌پیوندی استراتژیک واشنگتن–تل‌آویو در عملیات علیه ایران

این اظهارات وزیر دفاع، رسماً تأیید می‌کند که:
اسرائیل به تنهایی توان اجرای یک عملیات پیچیده، هماهنگ و ایمن در عمق خاک ایران را ندارد؛
عملیات‌های فرامنطقه‌ای اسرائیل علیه ایران، بدون چراغ سبز سیاسی و حمایت لجستیکی واشنگتن، یا انجام نمی‌شود یا بسیار محدود خواهد بود.

در واقع، امنیت پروازی، سوخت‌رسانی، داده‌های ماهواره‌ای و حتی جنگ الکترونیک، همگی نیازمند مشارکت آمریکا هستند.

۳. تأثیر نظامی–امنیتی برای ایران

ایران با علم به این وابستگی، همواره تأکید دارد که:

در صورت حمله از سوی اسرائیل، آمریکا هم شریک مستقیم جنگ تلقی خواهد شد؛
سامانه‌های پدافندی ایران به‌ویژه در جنوب، مرکز و شرق کشور، بر اساس ردیابی سوخت‌رسان‌های استراتژیک تنظیم شده‌اند؛
هدف قرار گرفتن سوخت‌رسان‌ها می‌تواند مأموریت دشمن را به‌طور کامل مختل کند.

۴. پیامدهای ژئوپلیتیکی برای منطقه

اظهارات وزیر دفاع آمریکا، در واقع:

۱- به نوعی مسئولیت‌پذیری رسمی آمریکا در حملات احتمالی به ایران را علنی می‌کند؛

۲- موجب افزایش ریسک درگیری مستقیم ایران–آمریکا می‌شود؛

۳- کشورهایی مانند اردن، عربستان یا امارات که ممکن است آسمانشان در چنین عملیات‌هایی استفاده شود، نیز در معادله تلافی‌جویانه ایران قرار می‌گیرند.

در نتیجه، چرخه بازدارندگی منطقه‌ای وارد مرحله جدیدی از پیچیدگی می‌شود.

بنابراین اظهار صریح وزیر دفاع آمریکا، نه‌تنها وابستگی عملیاتی اسرائیل را نشان می‌دهد، بلکه مسئولیت سیاسی آمریکا در هرگونه حمله احتمالی را نیز بر دوش واشنگتن می‌گذارد.

در واقع بدون سوخت آمریکایی، اسرائیل حتی نمی‌تواند پرواز کند، چه رسد به حمله!
و این یعنی، هرگونه حمله هوایی علیه ایران، دیگر یک جنگ نیابتی نیست، بلکه یک تقابل مستقیم آمریکا–ایران خواهد بود. این مسئله سطح بازدارندگی ایران را افزایش می‌دهد و قواعد بازی منطقه‌ای را تغییر می‌دهد.