تهاجم صهیونی آمریکایی به ایران بار دیگر درسی بزرگ به جهانیان داد که ایرانیان با وجود همه اختلافات ممکن اما همواره بر سر یک اصل، همدل و همداستان و همراهند: «ایــــــران» و اجنبی ها در درازنای تاریخ بر سر نابودی این روح ملی میهنی کوشیده اند و همیشه با سد استوار و دژ مستحکم میهن دوستی ایرانیان رو در رو شده و سیه روی و بازنده بوده اند و خواهند بود.

ایران خواهی و میهن دوستی در رگ و خون هر ایرانی و سرشته در ذات اوست و این خواهندگی و دوستاری تا جایی رسیده که ایرانیان، میهن را تا سرحد پرستش دوست دارند و بیگانگان در هزاره های تاریخ هرچه کرده اند تا این ویژگی برجسته و روح نگهدارنده کیان ایران زمین را از نهاد ایرانیان بزدایند نتوانسته اند و هرگز هم چنین نخواهد شد.

دوگانه ایران و اسلام، دوگانه ای شکست خورده است، نه با ملی گرایی و ایران خواهی می توان روح دین و خداپرستی ایرانیان را از میان برد و نه با ایران ستیزی. ایرانیان از دیرپاترین اقوام موحد و یکتاپرست و خداجوی جهانند و یکتاپرستی ایران منحصر به ظهور دین اسلام نیست و ایرانیان کهن ترین قوم یکتاپرست جهانند و دین و ملیت در ایران نه تنها در ستیز نبوده که همواره پیوندی ژرف و ناگسستنی داشته اند هر چند که گاهی یک وجه آن چیره بوده و وجه دیگر نادیده گرفته شده اما هیچگاه این پیوند از هم نمی گسلد. نه ملی گرایی محض و اسلام ستیزی دوران پهلوی توانست اسلام و دین را از ایرانیان بستاند و نه روی گردانی از تاریخ و هویت ایرانی و تمرکز بر دین و اسلام در جمهوری اسلامی توانست روح میهن دوستی و ملی گرایی ایرانیان را بزداید و هر دو ماندند و خواهند ماند چرا که در ذات ایرانیان و باوری است نه عاریتی و صوری.

جغرافیای ایران فراتر از مرز سیاسی امروزی، جغرافیای فرهنگی دارد و یک رینگ پدافند فرهنگی تاریخی با روح ملی ایرانی را پیرامون خود دارد و در جغرافیای سیاسی امروز نیز با رنگین کمان اقوام غیرتمند و میهن دوست سبب ژینایی ایرانند و در هزاره های تاریخ با تنوع اقوام و مذاهب اما زیر پرچم ایران انجمن و همبسته شده و با جان از کیان ایران پاسداری کرده و خواهند کرد و این «مادر بودگی» ایران است که رنگین کمان اقوام با تنوع مذاهب را یکپارچه و هم آوا کرده است.

ملی گرایی و دین خواهی نه تنها با هم در تضاد و تقابل نیستند بلکه پیوندی ژرف و همزیستی روا دارانه داشته و در فرهنگ، هنر و ادبیات ایران ردپای همزیستی ملیت و دیانت پیداست و این جنگ ۱۲ روزه پیوندگاه دوباره ملی گرایی و دین خواهی ایرانیان گشت و پروژه دوگانه سازی و تقابل دین و ملیت شکست خورد و برونداد این پیوندِ دوباره، دهه محرم امسال است که ایران، شاه بیت مداحی ها گشت و سرودهای ملی در قالب مدیحه و نوای عزا خوانده شد و عزاداران با نواهای ایرانی سینه زدند که در تاریخ ایران بی همتاست تا جایی که رهبری در مراسم شب عاشورا در حسینیه امام خمینی به مداح می گوید: «ای ایــــران بخــــوان».

علیرغم اینکه رهبری همواره بر ارج گذاری و پاسداشت فرهنگ، تمدن و تاریخ ایران تأکید داشته اند اما تندروهای تریبون دار با بیانات و نوشتار دوگانه ساز و اختلاف برانگیز ایرانی – اسلامی و یا ملت – امت سبب تنش زایی و تفرقه افکنی شدند اما چون این دو در تار و پود وجودی ایرانیان نهادینه است دوباره این همزادان دیرپا، هم آغوش و همنوا گشته و رواست که حاکمیت با اصلاح رویه همچون این روزها، صدا و سیما و تریبون های رسمی را مکلف و موظف به حفظ و پایداری این پیوندِ نگهدارندهِ کیانِ ایران نماید تا با آشتی ملی ضمن مراقبت از همبستگی ملی به وفاق ملی و رمز تاب آوری سرزمینی برسیم و امروز رسالت حاکمیت از هر برهه ای سخت تر، پیچیده تر و حساس تر است. هنگام برخورد جدی با تفرقه افکنان، مخالف سازی برای نظام، گسل آفرینی های اجتماعی دولت ملتی و تنش زایی های اجتماعی است و باید بدون تعارف و با قاطعیت با این طیف مقابله گردد تا آرامش به میهن بازگردد و ایران برای همه ایرانیان باشد و مادرانه آغوش بر فرزندان خود گشاید.