دستم به واژه ها قدرت تسکین نمی دهد ورنه با پردازش واژه ها بنا داشتم جای هر درخت بادام کوهی یا بن و کلخنگ سوخته ای در پهنه ی وسیع کوه گیسکان نهالی تازه بکارم ، تا بز کوهی و پلنگ زیر سایه اش آرام بگیرد و پرنده ای روی شاخه اش آواز بخواند .

پروانه ای فصل بهار شهد شکوفه هایش را بمکد و کوهگردی خسته از تماشای سرسبزی اش خستگی از تن به در کند .

در کوه گیسکان به جبران این آتش سوزی و گرمای شدید هوا وجب به وجب آبشخور می گذاشتم تا آشیان سوخته ها تشنه ی بی آبی نباشند.

خرمنی از واژه ها را ردیف می کردم تا من بعد از این اتفاقی این چنین زندگی گونه های تا حدودی نادر جانوری و جنگلی را تهدید نکند .

جز مالکیت خدادادی واژه ها، دارایی خاصی ندارم که با چینش آن در قالب جملات می کوشم تا دست و پابوس دست های سوخته ای باشم که در راه اطفای حریق در کوه گیسکان سوختند ،

اما اجازه ی پیش روی بیشتر به آتش ندادند
دستتان طلا

شنبه یازدهم مرداد ماه سال یک هزار و چهارصد و چهار
عباس مظلوم