طبیعت بکر و کوهستان‌های بخش ارم شهرستان دشتستان روزگاری گنجینه‌ای بی‌نظیر از پوشش گیاهی درختی و جانوری بود. سرزمینی آراسته به درختان، درختچه‌ها، گیاهان دارویی و زیستگاه گونه‌های نادر و متنوعی از حیات وحش از بز و کل، میش و قوچ تا پلنگ و کفتار، گرگ، روباه، شغال، خارپشت، جوجه‌تیغی، خرگوش، گربه‌کوهی، گراز، سمور و حتی جانورانی خاص و ناشناخته مانند «کرزنگرو» همینطور موجودی کوچک‌اندام و چابک (میمون شکل) که شاید در دیگر نقاط کشور اثری از آن نباشد. خزندگان و پرندگان گوناگون نیز در این اقلیم زیبا به وفور یافت می‌شدند.

اما این بهشت طبیعی در چند دهه اخیر قربانی بی‌تدبیری و بی‌مبالاتی متولیان امر شده است. گسترش بی‌رویه راه‌ها برای اکتشافات معدنی، نفت و گاز، نبود فرهنگ‌سازی، عدم نظارت مؤثر، چرای بی‌رویه دام‌ها، خشکسالی‌های پیاپی و سودجویی‌های افسارگسیخته انسانی زخم‌هایی عمیق و گاه غیرقابل جبران بر پیکره این زیست‌بوم وارد کرده‌اند.

بخش ارم شاید بیش از بسیاری از نقاط کشور از این آسیب‌ها رنج برده و امروز با چشمانی نگران نظاره‌گر نابودی تدریجی میراث طبیعی خود است.

در پاسخ به این بحران با تلاش‌های گسترده و شبانه‌روزی، انجمن «پاسبانان طبیعت» را پایه‌گذاری کردم. این انجمن با شناسایی شکارچیان و بهره‌برداران جنگل، برقراری ارتباط و آموزش ساکنان کوهستان به‌ویژه جوامع مجاور زیستگاه‌ها و آبشخورها توانست موجی از آگاهی و همراهی را در دل جامعه هدف ایجاد کند. استقبال گرم مردم و افزایش شمار دوستداران محیط زیست نویدبخش امیدی تازه در دل این تاریکی بود.

با وجود این تلاش‌ها اما شرایط اقتصادی اسفناک و نبود نظارت کافی از سوی دستگاه‌های مسئول همچنان عرصه را برای تعرض به طبیعت باز گذاشته است از این‌رو با تمام فروتنی و احساس مسئولیت از شوراها، دهیاران، فعالان مدنی، رسانه‌ها، دوست داران محیط زیست طبیعی و مسئولان محترم تقاضا دارم با نگاهی ویژه و عزمی راسخ در این امر حیاتی و ارزشمند مشارکت فرمایند زیرا نجات طبیعت بخش ارم نه‌تنها وظیفه‌ای اخلاقی و ملی بلکه ضرورتی برای حفظ آینده فرزندان این سرزمین است.