در پنجم شوال سال ۶۰ هجری قمری مخفیانه به کوفه وارد شد. پس از نامه‌های بی‌شمار کوفیان به امام حسین علیه‌السلام برای حضور در کوفه و رهبری آنها علیه یزید بن معاویه، ماموریت یافته بود تا اوضاع و شرایط کوفه را بررسی و با گرفتن بیعت از کوفیان، برای حضور امام علیه‌السلام آماده نماید.

اندکی پس از ورود مسلم بن عقیل علیه‌السلام پسرعموی با درایت امام علیه‌السلام به کوفه، تعداد هیجده هزار نفر از بزرگان شیعیان و مردم کوفه دسته دسته به دیدار ایشان شتافته و بیعت کردند.

مسلم با دیدن اشتیاق کوفیان و بیعت آنها، موضوع را در نامه‌ای به امام علیه‌السلام خبر داده و از ایشان خواست به کوفه بیاید.

این وضع اما دیری نپایید و با تغییر حاکم و نشستن عبیدالله زیاد بر مسند دارالعماره کوفه، عده‌ای با تطمیع و عده‌ای با تهدید از دور سفیر و نماینده امام پراکنده شدند و هنگامی که نماینده امام حکم جهاد داد، تعداد چهار هزار نفری که برای یاری ایشان شمشیر به کمر بسته بودند نیز در کوچه‌های کوفه تنهایش گذاشتند و مسلم در روز عرفه به شهادت رسید و این گونه، تاریخ به گونه‌ای دیگر رقم خورد و در عاشورا، شیعیان از یاری امام خود باز ماندند.

۱۳۸۵ سال بعد در پنجم شوال ۱۴۴۵ هجری قمری، در ام القرای جهان اسلام و در میان مردمی که به انتظار حضور امام خویش‌اند، نایب امام علیه‌السلام رهبر مسلمین در برابر یزیدیان زمان و صحنه آرای میدان برای زمینه‌سازی ظهور و حضور امام علیه‌السلام است. دل‌های مسلمانان و تمام آزادگان جهان از ظلم و نسل کشی یزیدیان زمان در سرزمین پاره‌ی تن اسلام جریحه‌دار است. رژیم ناپاک صهیونیستی ضربتی زده است و رهبر فرزانه وعده‌ی تنبیه آن رژیم را داده است.تمام دنیا برای دیدن پاسخ شیر غرّان لحظه‌ شماری می‌کند. همه‌ی دشمنان اطمینان دارند که رهبر فرزانه و شجاع ایران سخنی عبث بر زبان نمی‌راند و بیهوده تهدید نمی‌کند، اما از شدت پاسخ ایران آگاهی ندارند و همین آنها را گیج کرده است.

در بامداد این روز انتظار به پایان می‌رسد و وعده‌ی صادق محقق می‌شود. پاسخ چنان است که یزیدیان در بهت فرو می‌روند و تمام مسلمانان و آزادگان جهان را شادی فرا می‌گیرد.

پاسخ به گونه‌ای است که به تمام دنیا می‌فهماند امام علیه‌السلام سپاهی دارد که نه با خدعه‌های عمروعاص‌های زمان و قرِآن‌های بر نیزه‌ی منافقان از پای تیرک خیمه‌ی معاویه‌ی زمان برمی‌گردد، نه با سکه‌های معاویه‌ی زمان صلحی تحمیل می‌شود و نه عاشورای سال ۶۰ هجری قمری تکرار خواهد شد.