این روزها نُقل و نَقل هر محفل و انجمنی خواه حقیقی یا مجازی بر سر گزینش فرمانداران و مدیران کل استان و نوک پیکان گفتار و نوشتارها، استاندار جناب دکتر ارسلان زارع است. هر کسی از ظن خود و منظومه فکری اش خواسته هایی از استاندار دارد که ضمن احترام به همه دیدگاهها، مواردی خدمت استاندار محترم پیشکش می گردد:

۱️⃣ استان بوشهر از معدود استانهای به غایت سرشار از منابع و ذخایر خدادادی و بزرگترین منبع گازی و درآمدزایی کشور است اما همچنان واژه «محروم» بر پیشانی این استان حک شده است که زیبنده و روا نیست.

۲️⃣ از مهمترین علل این ناکامی ها و محرومیت، سیستم مدیریت کلان استان است که هیچگاه برنامه توسعه ای نداشتند و مدیران بودجه ای(هر مقدار اعتبار سهم شان گردد به توزیع آن پرداخته و آدم خوب ماجرا و گوش گیر و به فرمان هستند) جای مدیران برنامه ای (مدیرانی که با شناخت عمیق و دقیق ظرفیت ها، استعدادها، سرمایه ها، چالش ها و تهدیدها و… یک برنامه دقیق و زمان بندی شده با ارائه میزان اعتبار و محل تأمین آن و جدول زمانی تحقق برنامه و… هستند) نشسته و با روزمره گی و بی برنامگی، روز استان را سیاه کردند.

۳️⃣ مادامی که مدیر ارشد و فرمانده مدیریت استان، برنامه نداشته باشد هیچ امیدی به انتصابات هم نباید داشت چون بنا بر تحول و گام در مسیر توسعه نیست. توسعه و تحول باید عاملانه باشد نه آمرانه. استاندار اگر برنامه داشته باشد، فرمانداران و مجموعه تحت امرش را همسان و همسنگ با آن بر می گزیند و به دیگر بیان متر و معیار گزینش، شاخصی به نام برنامه است در حالیکه تا کنون انتخاب و انتصابات بر هر شاخصی استوار بوده جز شاخص برنامه و این یعنی پایداری وضع موجود و فزونی روند سیر قهقرایی.

۴️⃣ از بزرگترین و مهمترین آسیب ها که می توان چشم اسفندیار استانداران نامید، میدان دادن به کاسبان انتخاباتی و سهم خواهان ستادهای انتخابات است. جناب دکتر زارع، جنابعالی باید نه گفتن را مشق کنید. نه به کاسبان انتخابات، نه به سهم خواهان، نه به مدیران تحمیلی، نه به سفارشات و فشارهای سیاسی و غیر سیاسی، نه به دستور پذیری، نه به راضی کردن همه جریانات سیاسی و اصحاب قدرت، نه به اختلاف افکنان و کوبندگان بر طبل منطقه گرایی. ایستادگی در برابر این عوامل محرومیت زایی یعنی آغاز مسیر توسعه و تحول و شروع فصلی نو و دمیدن هوایی تازه به کالبد استانی که از نفس افتاده است.

۵️⃣ استاندار محترم، گرانبهاترین سرمایه استان بوشهر سرمایه های ناب انسانی آن است نه منابعی همچون نفت، گاز، پتروشیمی، دریا و کشاورزی و… و هنر جنابعالی باید کاربست درست، دقیق و شایسته شایستگان و سرآمدان دانش و تجربه در مناصب باشد و سکان مدیریت ها را به دست کسانی دهید که خود، تراز علم و شاخص تجربه اند.
کشتی طوفان زده استان را سرمایه های انسانی اش به ساحل می رساند نه سرمایه های معدنی اش.

۶️⃣ پس از سرمایه انسانی، ابرصنعت نفت، گاز و پتروشیمی استان را باید بشناسید، شناختی ژرف و ساختاری تا بتوان بر اساس ظرفیت ها،سهم استان را گرفت و بر نگاه کمیته امدادی صنعت به استان و نگاه اندک خواهی مدیران از صنعت پایان دهید و این ممکن نیست جز با وجود مشاورانی توانمند و استخوان شکسته صنعت نفت با رویکرد مطالبه گرانه و نه منصب طلبانه! تا بتوانید سهم استان را از صنایع بگیرید و پایانی بر این تبعیض و بی عدالتی باشید.

۷️⃣ گرفتار بازی های رسانه ای نشوید و ارتباط تان با صنعت، معنادار، دو طرفه، تعاملی، سازنده و راهبردی باشد و برنامه توسعه استان را تدوین و با هماهنگی و تعامل با صنعت، اقدامات زیرساختی را بنیان نهید تا استان بیش از این غبار محرومیت بر سیمایش نباشد و سهم صنعت، ساختن استان باشد نه کمک های حداقلی و قطره چکانی.

۸️⃣ از دیگر عوامل سیه روزی این استان سرشار اما نابرخوردار، تقابل تاریخی و دیرینه مجموعه مدیریت ارشد استان با نمایندگان استان در مجلس است. ناسازگاری و عدم همبستگی نمایندگان از یک سوی و از دیگر سوی تعارض و تقابل مدیریت ارشد استان با نمایندگان بر سر انتصاب فرمانداران و مدیران کل و سهم خواهی شان در مدیریت هاست که همواره نزاعی بی پایان بوده و انتظار است جنابعالی با نگاهی خردمندانه و خیراندیشانه پای در این میدان نهید و حلقه وصل باشید نه عامل فصل! بی گمانم این مهمترین رسالت شماست تا در فضایی همدلانه و با همصدایی و همپایی پایان بخش اختلافات و آغازگر دوستی ها باشید.

۹️⃣ استان بوشهر از منظر نیروهای انسانی توانمند در کشور از پیشتازان و سرآمدان است، در سرشاری منابع و ذخایر زیر و رو زمینی صدرنشین است، ۷٠٠ کیلومتر ساحل و خلیج پارس که در نوع خود بی همتاست، قطب خرمای کشور، فرصت های بی نظیر طبیعی از کوهستان و تالاب و رودخانه تا دشتهای سرسبز و زمین های شنی، میراث فرهنگی ماندگار از سپیده دم تاریخ و جاذبه های گردشگری ممتاز و ویژه، ساحل های شنی زیبا مانند دلارام تا صخره ای بی مانند همچون کلوت ها و سیراف و نایبند و…، هر چه بخواهیم خداوند به این خطه ارزانی داشته اما با این انبوهی نعمت، چرا محرومیم؟ نه عقب مانده، که وامانده ایم!!!

🔟 پاسخ به این چرای بزرگ، یک چیز است:«ناتـرازی مدیریتـی!» ما همه چیز داریم جز مدیریتی کارآ و برنامه محور که مفهوم توسعه را بداند. جناب دکتر زارع، آغوش بر سرمایه های انسانی بگشایید و کاخ استانداری را بنیاد اندیشمندان کنید نه کانون فعالین ستادهای انتخاباتی. اندیشه وران و فرزانگان را با مدیریت ارشد استان آشتی دهید و مراقب باشید استان فدای بازیهای سیاسی و اختلافات منطقه ای نشود. مدیرانی برگزینید که استان بوشهر را یکپارچه ببینند. از شمال تا جنوبش را استان بوشهر بدانند و شاخص گزینش تان دانش، تجربه و بهره وری باشد نه لیست محرمانه ستادهای انتخاباتی!

فرجام سخن؛
فراموش نکنید که بازی در زمین سیاسیون و ستادهای انتخاباتی یعنی چیرگی حاشیه بر متن و سوختن شخصیت و اعتبار جنابعالی و سرعت بخشی به روند ناکامی ها و غرق شدن در محرومیت. شما سکاندار استانید و خادم مردم، برای رضایت خدا و مردم بکوشید نه رضایتمندی ستادهای انتخاباتی. شما هر کاری کنید نمی توانید ستادها را راضی نگهدارید و دیری نپاید که سونامی بیانیه ها آغازیدن گیرد. دم غنیمت شمارید و طرحی نو درانذازید و مدیران تکراری و ناکارآمد را بر استان تحمیل نکنید.