چرا همچنان ناحیه جنگلی(روستای قلعه کهنه – بخش ریز) می تواند حائز اهمیت و قابل احیاء باشد؟!

این ناحیه جنگلی از بازماندگان دوران خوش اقلیم و آب و هوای بخش ریز می باشد (اشاره به ۱۵ تا ۲۰ سال قبل). دارای مساحتی گسترده بوده و با وجود تخریب‌های ویرانگر انسانی و خشکسالی های پیاپی همچنان بعنوان یک جنگل طبیعی نقش آفرینی می کند و بطور کامل ساقط نشده است‌. در سالیان اخیر هزاران تُن خاک حاصلخیز آبرفتی از این ناحیه بارگیری و غارت شده که در (*برخی*)باغات نخیلات و لیمو در سراسر بخش ریز به بهانه ی توسعه ی کشاورزی تخلیه شده است. با وجود خشکسالی ها و تخریبات شدید انسانی، این ناحیه همچنان برای خودترمیمی پوشش گیاهی زورآزمایی می کند و می توان به وجود درختان و درختچه های مقاوم “گز، کنار، بنگرو یا پنج انگشتی” در این ناحیه اشاره داشت (گونه های برتر و تاب آور جنگلی).

تهدیدهایی که بر این مساحت جنگلی حاکم است شامل :
🔹️تعرض و پیشروی به نواحی جنگلی و تغییر کاربری(تبدیل جنگل به زمین‌های کشاورزی).
🔹️برداشت خاکهای آبرفتی و ویرانی زیرساخت.
🔹️برداشت های غیراصولی بستر رودخانه و تغییر غیرطبیعی مسیر سیلاب بسمت این جنگل …
🔹️تبدیل جنگل به چراگاه توسط دامداران.
🔹️تردد وسایل نقلیه و ایجاد جاده های خصوصی!
🔹️عبور خطوط برق از میان این عرصه ی جنگلی.
و …
آمیزه ای از تخریب های انسانی که در همه ی نواحی جنگلی دشت ریز مشترک می باشد و برای به زانو درآوردن یک زیست بوم کافی می باشد.
این ناحیه ی وسیع در صورت حفاظت و احیاء پوشش گیاهی ، می تواند کمک شایانی به تقویت سفره های آب زیرزمینی منطقه داشته باشد.

✍شعیب رستمی .
۲۲ آبان ۴۰۴(برگرفته از مباحث اقلیم و آب و هوای شهرستان جم).