درگذشت پهلوان رسانه و قهرمان اخلاق میدان سیاست حاج حسن لاوری را به همسر و خانواده گرانقدرش و همچنین به پاسبانان حریم و حرمت رسانه و اندیشه وران اخلاق مدار سپهر سیاست تسلیت می گویم. روانش شاد و یادش گرامی باد.

حاج حسن لاوری دیده از گیتی فرو بست، بار بر بست و بال گشود و برفت اما بی گمانم که او پایان نیافته چرا که مکتبی را بنیان نهاد و نهالی نشاند که همچنان جریان خواهد داشت. لاوری از مدرسه تا مرگ و بهتر بگویم ز گهواره تا گور زبانی گویا، قلمی نویسا، کنشگری پویا و مطالبه گری پیشرو و منصف بود.
حاج حسن لاوری که مبارزی انقلابی بود در پسا انقلاب نیز برای پاسبانی از مام میهن جانبازی کرد. جانبازی پاکباز بود و هیچگاه مبارزات انقلابی، رزمندگی و ۷٠ درصد جانبازی اش را ابزاری دنیوی نساخت و از آن برای کسب قدرت و ثروت استفاده نکرد. مبارزی نستوه بود که همواره در میدان بود و هیچگاه سلاح بر زمین نگذاشت. روزی سلاحش اعلامیه بود و روز دیگری تفنگ و در آخر، قلم بود.

زندگی سیاسی و رسانه ای لاوری را می توان الگو ساخت. در روزگاری که قاطبه اهالی رسانه و سیاسیون جز به منفعت نمی اندیشند و دکان دو نبش باز کرده و سوداگری می کنند لاوری پایبندانه و متعهدانه بر آرمان ها و اندیشه اش پایمردی کرد و ثابت قدم بود.

حضور لاوری در دنیای سیاست و رسانه نه از بهر سود، قدرت طلبی و زراندوزی بود بلکه حضوری روشنگرانه، حق جویانه، مطالبه گرایانه و جریان سازانه بود و چیزی برای خودش نخواست. از مهمترین ویژگی های برجسته لاوری همانا ثابت قدمی در اندیشه و قلم بود. کژی ها و کاستی ها را بر نمی تافت حتی اگر از هم اندیشه ای ها و نزدیکان و هم صنفی هایش بود و مصلحانه در پی بهبود آن بود و اگر افاقه نمی کرد چشم بر حقایق نمی بست و روشنگری و مبارزه می کرد.

مشی سیاسی اصلاح طلبانه داشت و پرچمش برافراشته اما بادنمایی نبود که با تغییر جهت باد، او نیز تغییر مسیر دهد. اصلاح طلبی اندیشه ای بود نه پیشه ای و پایمردانه در میدان اندیشه ایستاد. سیاست ورزی اخلاق مدار و پایبند به اندیشه اصلاح طلبی بود و اصلاح طلب ماند. اصلاح خواهی راستین و عملگرا بود نه شعاری و موسمی.

لاوری در عرصه رسانه نیز اثرگذار بود و توانست با نصیر بوشهر کسانی را انجمن سازد و به حلقه نصیریون بیافزاید که صاحب اندیشه و قلم و صد البته متعهد و پایبند به آرمان و اندیشه و اخلاق باشند. او که از پیشتازان نشریات استان است خوش درخشید و نشریه ای منتقد و صدای مردمی بود. هرچند بسیاری از نشریه و رسانه به نان و نام رسیدند و رسانه پوششی برای منفعت طلبی شان بود و هست اما لاوری برای نشریه نیز بسان دنیای سیاست، هزینه داد اما دادگاهی شدن و بستن نصیر هم نتوانست لاوری و قلمش را بشکند. حاج حسن کوه بردباری و دریای خروشان اراده بود و در رسانه نیز بسان سیاست هر کژی و خطایی می دید را بر نمی تافت و همواره قلمداری قلم بان و پاسبان ساحت قلم و پاسدار حریم رسانه بود.

حاج حسن لاوری چه در سیاست و چه رسانه، میاندار و حلقه وصل بود، جریان ساز و نیرو ساز بود، چارچوب های اخلاقی را پایبند و بسیار متعهد و وفادار بود، آرمانگرایی عملگرا بود، نمایشی و فرمایشی و دستور پذیر نبود. لاوری در سیاست و رسانه یک مکتب بود، مکتبی با شاخص ها و اصول و قواعدی تعریف شده بر پایه اخلاق و به گونه ای بود که حلقه نصیریون و یاران لاوری او را مرید بودند و دارای جایگاه و حرمتی بس گران بود. پردیس پروردگار جایگاهش باد.