۱۱, تیر,۱۴۰۴ | ۳:۳۳ ب.ظ
5372
6
بدون دیدگاه
لطفا کمی منتظر بمانید ...
سر تیتر خبرها
۱۱, تیر,۱۴۰۴ | ۳:۳۳ ب.ظ
5372
6
بدون دیدگاه
در نگاه نخست، جنگ پدیدهای اجتماعی و سیاسی به نظر میرسد که مستقیماً انسانها را درگیر میکند. اما آنچه کمتر دیده میشود، ضرباتی است که در این میان به طبیعت وارد میشود. جنگ نهتنها زندگی بشر، بلکه تعادل طبیعت را نیز دستخوش تغییر میکند. این مقاله به بررسی تأثیرات جنگ بر عناصر گوناگون محیط زیست، از هوا و خاک گرفته تا منابع زیستی، میپردازد.
هر عملیات نظامی، از استقرار ارتشها تا بمباران، به نوعی در اکوسیستم مداخله میکند. جنگلها نابود میشوند، منابع آب آلوده میگردند و موجودات زنده از زیستگاههایشان رانده میشوند یا از بین میروند. برای مثال، تخریب گسترده پوشش گیاهی در اثر بمبارانها، چرخه طبیعی ترمیم خاک را مختل میکند.
استفاده از انواع سلاحها و مواد منفجره، موجب باقیماندن ترکیبات خطرناک در خاک و آب میشود. فلزات سنگین، مواد شیمیایی نظامی و سوختهای مصرفشده، میتوانند بهمرور وارد زنجیره غذایی شوند. این آلودگیها برای انسان، حیوانات و پوشش گیاهی، آثار طولانیمدت بهجا میگذارند.
صداهای شدید، نورهای مصنوعی و نابودی زیستگاهها، باعث برهم خوردن الگوهای زیستی جانوران میشود. برخی گونهها مهاجرت میکنند، برخی دیگر منقرض میشوند. در مناطق جنگزده، اغلب گونههایی که وابسته به تعادل زیستمحیطی هستند، اولین قربانیان جنگ هستند.
یکی از پیامدهای مهم جنگ، آسیب به زمینهای کشاورزی است. مینهای زمینی، بقایای انفجاری و آلودگی خاک باعث میشوند کشاورزی در این مناطق برای سالها امکانپذیر نباشد. همچنین ورود آلایندهها به منابع آب میتواند سلامت نسلهای آینده را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
در طول جنگ عراق و کویت، آتشسوزی عمدی چاههای نفت نهتنها آلودگی عظیمی ایجاد کرد، بلکه لایههای بالایی خاک و پوشش گیاهی منطقه را نابود کرد. در ایران نیز آثار شیمیایی ناشی از جنگ تحمیلی در مناطق مرزی همچنان مشهود است و بسیاری از زمینها غیرقابل استفاده باقی ماندهاند.
در سالهای اخیر، تلاشهایی برای گنجاندن مقررات زیستمحیطی در قوانین جنگی صورت گرفته است. کنوانسیونهای ژنو و سازمانهای وابسته به محیط زیست سعی دارند کشورها را به رعایت اصول زیستمحیطی حتی در شرایط بحرانی متعهد کنند. با این حال، اجرای این قوانین هنوز نیازمند همکاری و فشار جهانی است.
محیط زیست قربانی خاموش جنگهاست؛ تخریبی که گاهی تا دههها جبران نمیشود. برای کاهش این آسیبها، نیاز به آگاهی، برنامهریزی و تعهد بینالمللی داریم. در جهانی که صلح پایدار هدف است، نباید طبیعت از یاد برود.