توسعه یافتگی واژگانی هستند که در این روزها در بیشتر متون ،اخبار،مصاحبه ها،مقاله ها،سخنرانی ها و غیره به چشم می خورند و  گویی چون تیرهایی که از کمانها رها شده اند و غیر قابل کنترل هستند بر ذهن و اندیشه ما وارد می شوند . در صدر اخبار مربوط به توسعه یافتگی ما با پدیده ” توسعه یافتگی در تامین آب” روبرو هستیم. چرا مرتبا و بطور مداوم از چنین واژگانی در کشوری چون ما که زیرساختهای توسعه یافتگی در آن حتی در بعد آسیب شناسی تعریف نگردیده تا این سطح صحبت به میان می آید.؟ آیا این را باید از دید روانشناسی اجتماعی و نیاز روحی مردم ما و یا  تشنه بودن سرزمین مان برای نیل به توسعه یافتگی تجزیه و تحلیل نمود یا اینکه واقعا برای تصمیم گیران اصلی کشور این واژگان حائز اهمیت است؟

همگان می دانیم که دهها سال است که در عرصه آب مرتبا از این واژگان به ویژه از سوی مدیران و تصمیم گیران مدیریت آب کشور  استفاده می گردد ولی آیا اصرار حکمرانی آب  این سرزمین برای  توسعه یافتگی آن هم در عرصه تامین آب را می توان جدی تلقی نمود؟ آیا هرنوع توسعه یافتگی را می توان پیشرفت و توسعه تعریف نمود؟ دهها سال است که ما در کشورمان تقریبا  در تمام عرصه ها و به ویژه ” آب” با تعاریفی از جنس ناپایدار توسعه  روبرو هستیم . ما دهها سال است که از توسعه تامین آب برای کشاورزی ،صنعت و شرب سخن به میان آورده ایم ولی آیا واقعا ویژگی توسعه ای ما اساسا توسعه پایدار است یا توسعه در جهت تامین منابع آن هم به نفع گروه و یا طیف های خاصی است؟

با نگاه موشکافانه متوجه می شویم که هیچگاه دغدغه سیاستگزاران اصلی آب کشور هیچگاه از جنس توسعه پایدار نبوده است. نابودی روز افزون منابع آبهای سطحی و به ویژه آبهای زیرزمینی دشتهای کشور دلیلی برای این ادعا است . حال پرسش این است که آیا در کشور ما که حتی مدیران و مسئولین اصلی عرصه آب کشور جسارت اعلام آمار دقیق ، شفاف و به روز  منابع آب  دشتهای در حال نابودی را ندارند چگونه می توان واژگانی چون ” توسعه” را پذیرفت؟

در شرایطی که اعلام احجام باقیمانده آب غیر قابل تجدید دشتهای سرزمین ما از ضرورتها و پیش نیازهای اصلی  توسعه پایدار است چگونه می توان ادعاهای  مسئولین برای ” توسعه یافتگی ” را پذیرفت!؟ آیا زمان آن نرسیده است که حکمرانی آب کشور که جدیتی برای پاسخگویی به پرسش های اساسی منتقدین متخصص در باب نحوه تامین آب پایدار ندارند دیگر  استفاده  از   واژگان ” توسعه یافتگی ”  را رها سازند!؟